Altes Testament

Neues Testament

Dyr Minnensang 5:4-16 De Bibl auf Bairisch (BAI)

4. Daa gströckt mein Bue sein Hand durch s Luck, und i gabibnt iem zgögn,

5. standd auf und gmach yn n Liebstn auf; ganz voll Mürrn wurd s gantze Schloß.

6. I gmach iem auf, daa war yr wögg; mein Minnblüe war dyrhin! Für s Eerste war i ganz dyrgheit; i gsuech n, doch fandd nix. I schrir und rief; er war nit daa.

7. Mi griffend d Wächter auf. D Straiff schlueg und gwunddt mi in dyr Stat, und riß mir meinn Schlair gar wögg.

8. Ös Frauenn z Ruslham, i fleeh: "Gee, wenntß meinn Liebstn seghtß, dann richttß iem aus, i bin ganz krank und schmacht vor lautter Minn!"

9. "Gee, Dirndl, Gschmächerl, sag s üns, was dein Bue so Bsunders haat! Was haat yr Anderne voraus, däßst üns gar yso beschwörst?"

10. "Wie Höng und Milich ist mein Bursch; dönn kenntß aus tauset raus.

11. Sein Haaupt ist wie ayn scheiers Gold, seine Lockenn schwarz wie d Nacht.

12. Und d Augn seind netty Taubn an n Bach, de Zöndd weiß, aane Mailn,

13. de Bäckerln wie ayn Böttling voll mit Balsn und mit Gwürtz. Dyr Lilgn seine seine Lippn gleich; grad trüpfln tuend s von Mürrn.

14. Und d Finger seind wie Stäb aus Gold und belögt mit edle Stäin. Aus Elfnbain ist gschnitzt sein Leib, mit Säffer auf und z auf.

15. Und d Schinchln anlnd yn Märblsäuln und seind gründdt auf scheiers Gold. Sein Gstaltt ist wie dyr Weissnberg, dyr Zöder gleich erhabn.

16. Sein Mäul ist süess; er ist ain Wunn, i haan allssand an iem lieb. Dös ist mein lieber Bue, mein Man; ietz haan i n enk beschribn. Ös Ruslhamerinnen all, ietzet wisstß, um was s myr geet!"

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Minnensang 5