Altes Testament

Neues Testament

Dyr Minnensang 4:6-15 De Bibl auf Bairisch (BAI)

6. Kimmt aft ayn Lüfterl, werdnd d Schätt aft lang, gee i zo n Mürrnberg, wo dyr Rauck waxt.

7. An dir ist allss schoen, wirklich, mein Schaz! Du haast kain Mailn nit; durnacht ist allss.

8. Von n Weissnberg kimm mit, o mein Braut! Laaß doch önn Gipfl von n Ämner hint; laaß doch önn Senir, Hermon und s Birg, daa wo d Leebn hausnd und Pantln lurnd!

9. Dirndl, mein Braut, du haast mi verhext; mi haast verzaaubert mit grad ainn Blik. Kaaum gstraalt ain Perl grad von deiner Kötn, wost um önn Hals haast, war s um mi gscheghn.

10. Dirnleyn, mein Braut, dein Minn ist so gschmach. Was wär ayn Wein gögn dös, wennst mi halst?! Dein Wieß riecht köstlich, bösser wie allss, geet über allsand Bälsn der Welt.

11. Spazerl, dein Mäul schmöckt süesser wie Höng. Milich und Höng ist s, wispltst mit mir. Schmöck i deinn Gwand hin, kimmt s myr so vür, als wär eyn n Weissnberg i in n Wald.

12. S Dirnderl, mein Gartn, ist bschlossn für all. D Quelln ist versiglt; kimmt kainer hin.

13. Spriessn tuest haggleich; köstlich seind d Frücht, Züppern und Närdnen, Margrambaeum hold,

14. Saffrer und Kalm finddst, Zimmet und Rauck, Mürrn aau und Alsn, Balsn gar fein.

15. Du bist de Quelln drinn; dö bseiht niemaals; als kaem s von n Weissnberg, wuedlt s dyrhin."

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Minnensang 4