Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4

Altes Testament

Neues Testament

Dyr Mälychies 2 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Priester, enk ist klaar gsait wordn, wasß zo n Tuenn habtß und auf wasß

2. Obacht göbn müesstß, nömlich meinn Nam in Eern z haltn, sait dyr Hörerherr. Tuetß dös nit, naacherd schlaudert i meinn Fluech auf enk und mach yn n Sögn auf enk ayn End. I mach wirklich Ernst, wenntß enk dös nit z Hertzn nemtß.

3. I sorg dyrfür, däßß auf kainn Naachwuechs kemmtß, und schmeiß enk önn Mist von enkerne Opfertierer bei de Föster eyn d Ledschn. Aft raeumend s enk zamt dönn Mist aushin.

4. Dann gaatß is gneussn, däß +i daa dyrhinterstöck, yso däß mein Bund mit de Brender besteen bleibn kan, sait dyr Hörerherr.

5. Mein Bund mit n Brenddn gsollt iem Löbn und Frid bringen, und dös haan i iem aau göbn. Er gadient myr in Eerfarcht vor meinn Namen.

6. Er brang yn n Volk meinn Willn bei, wie ys si ghoert, und gverdraet daa nixn. Er gieng aus vollen Hertzn und aufrecht mit mir seinn Wög und hielt vil Menschn von n Sündignen ab.

7. Wenn ayn Priester prödigt, mueß s Hand und Fueß habn. Von iem erwartt myn, däß yr yn n Volk meinn Willn leern kan, weil yr ayn Bot von n Hörerherrn ist.

8. Ös aber seitß von n rechtn Wög abgwichen und habtß mit enkerner Leer aynn Hauffen Leut z Fall brungen. Meinn Bund mit n Brenddn habtß gschönddt, sait dyr Hörerherr.

9. Drum mach i enk bei n Volk zo n lösstn Drök, weilß nit meinn Willn taan habtß und dönn hindraet habtß vor n Volk, wieß is grad brauchtß.

10. Habn myr n nit allsand dönn nömlichnen Vatern; sein myr n nit allsand von dönn ainn Got bschaffen? Zwö sein myr naacherd treuloos gögnaynand und entweihend yn n Herrgot seinn Bund mit ünserne Vätter?

11. Judau ghanddt treuloos, und abscheuhliche Sachenn gschaaghend in Isryheel und Ruslham. Judau haat yn n Trechtein sein gliebts Heiligtuem entweiht; und d Judauer Mannenleut habnd syr Weiber anglacht, die wo ienerne fremdn Götter nit laassn künnend.

12. Müg dyr Trechtein aynn Iedn, der wo si mit aynn sölchern Man abgibt, aus dyr Jaaggnergmain ausmörtzn, aau wenn ayn Sölcherner hundertmaal non Opfer für n Hörerherrn dyrherbringt!

13. Non öbbs haan i: Ös tuetß furchtbar schieh an n Herrn seinn Altter; weilete anreern tuetß enk, weil yr von enkerne Opfer nix meer wissn will, die woß dyrherbrängtß.

14. Wenntß aft fraagtß: Warum grad?, kan myn grad sagn: Weil dyr Trechtein Zeug war zwischn dir und deinn Weibl aus deiner Juget, dö wasst so treuloos behandlt haast, obwolst doch mit irer feierlich d Ee gschlossn hietst.

15. Dyr Trechtein haat enk zammgöbn zo ainn Leib, ainer Seel. Warum wol? Weil yr aynn Naachwuechs will, der wo n eert. Also reisstß enk zamm, und werdtß nit yn dönn Weibl untreu, woß von Juget auf dyrmit verbunddn seitß!

16. Eescheidungen hass i, sait dyr Trechtein, dyr Got von Isryheel, denn dös ist um kain Trumm nit bösser wie ayn Gwalttaat, sait dyr Hörerherr. Also beherrschtß enk und werdtß nit untreu!

17. Ös defltß so vil Bloedsin, hinst däß s yn n Trechtein glangt; und naacherd fraagtß non aau: Hej, mit was haetn myr n dn änddig gmacht? Ganz ainfach; weilß is hindraetß, wie wenn für n Trechtein aau non d Sünder de bräfstn Leut wärnd, die was iem non gfielnd aau. Older ös sagtß Sachenn wie: Gee, wo +wär n der Got, wo abraitt?