Altes Testament

Neues Testament

Dyr Mälychies 1:10-14 De Bibl auf Bairisch (BAI)

10. Wenn enk non grad öbber de Templtoerer vor dyr Nasn zuehauet, däßß kain sölchers kainzs Feuer niemer auf meinn Altter entfachetß! Ös künntß myr gstoln bleibn, sait dyr Hörerherr, und i will von enk kain Opfer niemer seghn!

11. In dyr gantzn Welt werd i von de Haidndietn geert. Überall werdnd myr Rauck- und Speisopfer darbrungen, und zwaar raine. De Andern eernd mi also, sait dyr Hörerherr,

12. aber ös entweihtß meinn Nam. Ös maintß, auf n Herrn seinn Tish gäng s nit so gnaun mit de Speisopfer; daa taet s +allss.

13. Und dann tuetß non aau, wie gscherig däß enker Opferdienst wär, sait dyr Hörerherr. Gstolne, lame, kranke Vicher mechtß myr als Opfer andraen; und dös soll i von enk annemen und jubln drüber aau?, fraagt dyr Herr.

14. Verfluecht sei der Sauhund, wo yn n Trechtein ayn schoens mannets Tier aus seiner Herdd glübt, aber dyrnaach mit iewign aynn Bütling dyrherkimmt. Schließlich bin i dyr groosse Künig, spricht dyr Hörerherr, und bei de Haidndietn gilt i nömlich gar wol öbbs.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Mälychies 1