2. Er hiet mit seine Hofleut und dyr Menig überlögt, ob myn d Oosterfeier sels Jaar nit auf s zwaitte Maanet verschiebn kännt,
3. weil s für de grechte Zeit nit gnueg gheiligte Priester ghaat haetnd und aau s Volk nit so gaeh zo n Zammholn gwösn wär.
4. Daa war aft dyr Künig und de gantze Menig dyrfür.
5. Sö beschlossnd, in n gantzn Isryheel von Dänn hinst Schebbrunn dyrzue einzsagn, däß s auf Ruslham kemmend und zuer Eer von n Trechtein, yn n Got von Isryheel, Oostern feiernd. Dyrselbn hiet s ja schoon lang kain sölchers wiblischs Föst meer göbn, wie s vürgschribn gwösn wär.