Er gopfert yn de Zwötscher Götter, wo n gschlagn hietnd, und grödt si yso aushin: "De Götter von de ärmauischn Künig habnd yn ienerne Glaeubignen gholffen. Ien opfert i öbbs, naacherd helffend s mir aau." Aber die warnd grad dyrzue guet, däß s iem und dös gantze Isryheel z Fall brangend.