Altes Testament

Neues Testament

Dyr Lauft B 20:4-19 De Bibl auf Bairisch (BAI)

4. D Judauer kaamend zamm, däß sö syr von n Herrn ayn Hilf dyrbittnd.

5. Und dyr Josyfätt traat in n Herrn seinn Haus vor n neuen Vorhof vor d Samnung von de Judauer und Ruslhamer

6. und gabett: "O Trechtein, Got von ünserne Vätter, bist n nit du dyr Got in n Himml und Herrscher aau über allsand Haidnreicher? Dein ist d Macht und Herrlichkeit; gögn di steet kainer auf.

7. Haast n nit du, ünser Got, de Eingebornen vor deinn Volk Isryheel vertribn und iener Land für allzeit yn de Naachkemmen von n Abryham göbn, deinn Freund?

8. Sö liessnd si drinn nider, gabaund yn deinn Nam ayn Heiligtuem und gsagnd:

9. 'Wenn ayn Unglück über üns kimmt, Krieg, Güssung, Seuch older Hunger, naacherd geen myr eyn dönn Templ und trötnd vor dein Antlitz, denn dein Nam ist in dönn Haus dyrhaim. Mir wollnd in ünserner Noot zo dir rueffen, und du gaast üns hoern und üns ausherhelffen.'

10. Und ietz steend d Ämmannen, Mober und Seierbirger vor dyr Haustür. Du haast yn de Isryheeler bei ienern Auszug aus Güptn nit dyrlaaubt, däß s durch iener Gebiet zieghnd. Dös habnd s befolgt und die nit ausgrott.

11. Und was ist dyr Dank? Ietz mechetnd s üns aus deinn Bsiz vertreibn, dönn wost üns du göbn haast!

12. Ünser Got, ietz bitt myr halt, däßst +du öbbs gögn ien unternimmst. Mir wissnd üns nit z helffen, weil s üns ainfach z vil seind. Du bist ünser lösste Hoffnung."

13. Dyrweil dös gantze Judau mit Kind und Kögl vor n Trechtein stuendd,

14. kaam mittn in dyr Samnung dyr Heilige Geist über n Jäxiheel Zächeriesnsun von n Beneienn, Jeiheel und Mättyniesn aus de Äsäferbrender.

15. Er rief aus: "Ös Judauer allsand, ös Ruslhamer und du, Künig Josyfätt, mörktß auf! Yso spricht dyr Herr zo enk: Ferchttß enk nit, dyrschröcktß nit vor dönn Entzhauffen, denn dönn Krieg nimmt dyr Herr für enk eyn d Hand.

16. Tröchtß morgn gögn ien abhin! Sö gaand über de Zizer Steign aufherkemmen, und ös tröfftß bei n Talausgang vor dyr Wüestn Jeruheel auf ien.

17. Aber ös brauchtß gar nit aynmaal kömpfen. Stöpftß auf und geetß in Stöllung; und naacherd schaugtß zue, wie enk dyr Trechtein ausherhaut! Judau und Ruslham, braucht enk nit schieh werdn! Zieghtß non loos morgn; dyr Trechtein ist mit enk."

18. Daa gvernaigt si dyr Josyfätt mit n Gsicht eyn n Bodm abhin. Aau allsand Judauer und Ruslhamer fielnd vor n Trechtein nider und gabettnd n an.

19. Drauf erhobnd si de Koracher aus de Keheterbrender, um önn Herrn, önn Got von Isryheel, mit lauter und mächtiger Stimm zo n Preisn.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Lauft B 20