Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36

Altes Testament

Neues Testament

Dyr Lauft B 1 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Dyr Salman Dafetnsun gakriegt de Zügln in seinn Künigreich föst eyn d Hand, und dyr Herr, sein Got, war mit iem und gmacht n obaus mächtig.

2. Er rief dös gantze Isryheel auf, d Rottn- und Scharfüerer, d Richter, allsand Gwäppltn und d Sippnhaeupter.

3. Dann gieng yr mit dyr gantzn Menig bei iem eyn n Gibeuner Nimetn umhin, weil daadl yn n Herrgot sein Bekemmzeltt stuendd, dös wo dyr Mosen, yn n Herrn sein Knecht, in dyr Wüestn angförtigt hiet.

4. Önn Schrein Gottes aber hiet dyr Dafet aus Kiret-Jerim schoon daa hinbringen laassn, wo yr aynn Plaz dyrfür hergrichtt hiet. Z Ruslham hiet yr ayn Zeltt dyrfür aufgstöllt.

5. Der brontzerne Altter, dönn wo dyr Bezyleel Urisun, s Eniggl von n Hur, gmacht hiet, stuendd in Gibeun vor n Templzeltt von n Herrn. Dönn gsuechend dyr Salman und de gantze Menig Isryheel auf.

6. Dyr Salman brang dort auf n Brontznaltter vor n Trechtein bei n Bekemmzeltt tauset Brandopfer dar.

7. Sele Nacht erschin dyr Herrgot yn n Salman und gfordert n auf: "Wünsch dyr öbbs, was i dyr göbn soll!"

8. Dyr Salman gantwortt yn n Herrgot: "Du haast yn meinn Vatern Dafet groosse Huld erwisn und mi an seiner Stöll zo n Künig gmacht.

9. Wennst non grad, mein Herr und Got, dös erfüllst, wasst yn meinn Vatern Dafet ghaissn haast; denn du haast mi zo n Künig gmacht über ayn Volk, dös wo so zalreich ist wie dyr Staaub auf n Bodm.

10. Verleih myr drum ayn Weisheit und Einsicht, dyrmit i waiß, wie i mit dönn Volk umgeen soll! Wie kännt myn n sünst dös mächtige Volk von dir überhaaupt reichnen?"

11. Dyr Herrgot gantwortt yn n Salman: "Schaug, dös gfallt myr! Weil s dyr nit um Reichtuem, Bsiz, Ruem older s Verderbn von deine Feindd geet, aau nit um ayn langs Löbn, sundern weilst um Weisheit und Einsicht bitt haast, dyrmitst mein Volk reichnen kanst, über dös wo di i als Künig gstöllt haan,

12. dösswögn sollst dein Weisheit und Einsicht habn. Aber aau Reichtuem, Bsiz und Eer gaa i dyr göbn, wie non kain Künig vor dir drauf kemmen ist und wie s aau naach dir kainer habn gaat."

13. Drauf gieng dyr Salman von n Gibeuner Nimetn, von n Bekemmzeltt, auf Ruslham zrugg und gherrscht über Isryheel.

14. Dyr Salman glögt syr Wägn und de Besatzung dyrfür zue. 1400 Wägn hiet yr und 12000 Mann als Besatzung dyrzue, und er gstönddt s eyn de Wagnstötn und bei sir bei n Pflast in Ruslham.

15. Dyr Künig trueg z Ruslham so vil Gold und Silber zamm wie Stäin, und Zödern so vil wie d Wildfeignbaeum in n Nidergau.

16. De Pfär für d Wägn ließ yr syr aus Güptn und Koe kemmen. Yn n Künig seine Handler gakaauffend s dortn um önn göngignen Marktpreis.

17. Für aynn Streitwagn aus Güptn warnd sibn Teger Silber zo n Zaln und für ayn Roß ainydreuviertl. So vil war aau bei de hettischn und ärmauischn Künig dyrfür zo n Rechnen.