15. Sein Bund ist eebig gsötzt; er haat s yn Kunner glübt.
16. Er haat s yn n Abram ghaissn, yn n Eisack wider gschworn.
17. Mit n Jaaggenn gmacht yr s gföst, für seinn Saam für all Zeit:
18. 'I gaa dyr Käning göbn als Bsiz und Örb.'
19. Wie s ayn Par Hänsln warnd und Fremdling non dyrzue,
20. wie s zognd von Volk zo Volk unstaet und haimetloos,
21. daa ließ s nit pfrengen er; er bot yn Künig auf:
22. 'Tuetß meine Salbling nix, denn Weissagn seind s!'
23. De gantz Welt sing yn n Herrn, tue kund sein Heil all Zeit,
24. verzöleb bei de Völker von seiner Herrlichkeit.