Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29

Altes Testament

Neues Testament

Dyr Lauft A 13 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Dyr Dafet gabrödt si mit de Rottn- und Scharfüerer und mit de Dietwärt.

2. Aft gsait yr zo dyr gantzn Menig Isryheel: "Wenn s enk recht ist, und wenn s yn n Trechtein, ünsern Got, gfallt, naacherd geen myr dö Sach ietz an und schick myr yn ünserne Volksbrüeder in n gantzn Isryheel Botn, und aau yn de Priester und Brender, wo in ienerne Stötn und Waidschaftn wonend. Sö sollnd herkemmen;

3. und naacherd holn myr önn Schrein von ünsern Got aufher. Zo n Saul seiner Zeit habn myr üns ja nit drum kümmert."

4. De gantze Samnung war dyrfür, und s Volk war glei pfrait dyrzue.

5. Dyr Dafet gversammlt ietz dös gantze Isryheel von n Schihor an dyr güptischn Grentz hinst auf Hämet zue, um önn Schrein Gottes von Kiret-Jerim aufherzholn.

6. Er zog mit n gantzn Isryheel auf Bäly, auf Kiret-Jerim, was in Juden leit, um von dort önn Schrein Gottes aufherzholn, über dönn wo dyr Nam von n Herrn, der wo über de Kerebn troont, ausgrueffen ist.

7. Sö gholnd önn Schrein Gottes auf aynn neuen Wagn von n Äbnydäb seinn Haus ab, und dyr Usen und Ächjo glaittnd önn Wagn.

8. Dyr Dafet und dös gantze Isryheel gatantznd und sangend vürbündig vor n Herrgot und gspilnd auf Zitern, Härpfenn und Pauckenn und mit Zimbln und Trummln.

9. Wie s an n Kidon seinn Dröshplaz vorbeikaamend, fiengend d Rindvicher s Spinnen an; und dyr Usen haet auf n Schrein hinglangt, däß yr n habt.

10. Daa entbrann yn n Herrn sein Zorn gögn önn Usenn; und er ließ n dort vor n Schrein umkemmen, weil yr auf n Schrein hinglangt hiet.

11. Dös naam önn Dafetn närrisch mit, däß dyr Herr önn Usenn so gaeh wögggrafft hiet; und mir nennt dös Ort hinst heut Usennraff.

12. Seln Tag wurd yn n Dafetn yso schieh vor n Herrgot, däß yr syr gsait: "Ob dös schoon öbbs ist, wenn i önn Schrein Gottes zo mir aufhinbring?"

13. Drum ließ yr syr n aau nit eyn de Dafetnstat bringen, sundern gstöllt n in n Haus von n Roetemobetn aus Gätt unter.

14. Dreu Maanet lang blib dyr Schrein Gottes in n Roetemobetn seinn Haus; und dyr Trechtein gsögnt sein Haus und allss, was iem gaghoert.