Altes Testament

Neues Testament

Dyr Josen 1:7-14 De Bibl auf Bairisch (BAI)

7. Und bleib zvürderst starch und föst in dyr Ausfüerung von n Gsötz, wie s dyr mein Knecht Mosen göbn haat. Weich nit ent und nit herent dyrvon ab, dyrmitst in alln Glück haast, wasst aau anpackst!

8. Aus dönn Gsötzbuech sollst prödignen und drüber rödn und durchhinaus Tag und Nacht drüber naachsinnen, däßst aau gnaun dös tuest, was daa drinnsteet. Dann geet s dyr guet auf all deine Wög.

9. I haan dyr decht gsait: Bi muetig und starch! Also fircht di nity und hab kain Angst, denn dyr Herr ist mit dir bei alln, wasst unternimmst."

10. Daa befalh dyr Josen yn de Amptsleut:

11. "Geetß durch s Lager durchhin und schafftß yn de Leut an, sö sollnd si mit Wögzörung eindöcken, weil s in drei Täg über n Jordn umhin eyn dös Land zuer Naam einhintröchend, dös wo ien dyr Herr, iener Got, z Aign gibt!"

12. Und yn de Ruber, Gäder und yn n Mantznhalbstamm gsait dyr Josen:

13. "Innertß enk dran, was enk dyr Mosen, yn n Herrn sein Knecht, gebotn haat: Dyr Herr, enker Got, gewert enk Rue und gibt enk dös Land.

14. Enkerne Weiber und Kinder und s Vih sollnd daableibn in dönn Land, wo enk dyr Mosen ooster n Jordn göbn haat. Ös aber zieghtß mit enkerne Brüeder wolgrüstt, ien voraus, mit umhin und helfftß zue,

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Josen 1