1. Wisstß, dyrselbn, wenn i s Gschick von Judau und Ruslham wendd,
2. versammlt i allsand Völker und füer s eyn s Josyfätttal abhin; und daa unt rechnet i mit ien ab zwögns Isryheel, meinn Volk und Uedl. Denn sö habnd s ünter d Völker verstraeut, und mein Land habnd sö syr gschnappt.
3. I straaf s, weil s gloosst habnd um mein Volk. Buebn dyrvon gatauschnd s gögn Huern ein und Dirndln gögn aynn Wein, däß s non ja recht sauffen künnend.
4. Und ös, Türs und Sidn und de andern Pflistergäu, was wolltß n überhaaupt von mir? Wolltß myr öbby trutzn? Guet, versuechtß is, aber daa zieghtß dönn Kürtzern! Aft geet s mit +enk eyn n Grabn einhin.