11. De Bauern wissnd niemer weiter, und d Weinzörln jaemernd, denn d Ärn in n Land ist bei n Teufl. Waitz und Gerstn kan myn vergössn.
12. Dyr Wingert ist dyrdürrt, dyr Feignbaaum ist verwelcht. Nit bösser schaut s mit de Margräm aus, de Dattln und Öpfl; ain Baaum ist wie dyr ander. Ayn iede Freud bei de Menschn ist dyrloschn.
13. Geetß in Söck und klagtß, ös Priester! Jaemertß, ös, woß dientß an n Altter! Lögtß d Söck aau bei dyr Nacht nit ab, ös Diener von meinn Got! Mit de Speis- und Trankopfer für s Haus von enkern Got ist s vorbei.