Altes Testament

Neues Testament

Dyr Ieseien 9:16-21 De Bibl auf Bairisch (BAI)

16. D Füerer von dönn Volk sein *Ver*füerer; wer si von dene laittn laasst, ist schoon *ver*laitt.

17. Dösswögn verschoont dyr Herr wöder de Burschn, non dyrbarmt yr si ob de Witibn und Waisn. Denn allsand seind ruechloos und boes; machend s grad de Goschn auf, kimmt schoon öbbs Gleissnerischs ausher. Und sein Zorn laasst nit aus; er packt s schoon non lönger her.

18. Denn iener Booset glodert auf wie ayn Feuer, wo Dern und Distln verzört. Es gentzünddt s Dicket, däß s grad yso in Raauch aufgieng.

19. Yn n Hörerherrn sein Zorn gversengt s Land; und s Volk fiel yn de Flammenn zo n Opfer. Kainer gverschoont dönn Andern:

20. Zesm fraaß myn und blib hungrig; winster gschlünddt myn und wurd nit sat. Ayn Ieder fraaß seinn Naachbyrn zamm.

21. Mantz fraaß Effreim um umkeerter, und all Zwai mitaynand Judau. Und bei all dönn laasst sein Zorn nit naach; er packt s schoon non lönger her.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Ieseien 9