13. Önn Hörerherrn solltß heilig haltn; vor +iem ferchttß und schröcktß enk!
14. Er ist enk ayn sichers Heiligtuem; aber für de zwai Reicher Judau und Isryheel werd yr zo aynn Stölpstain und Strauchföls. Yn de Ruslhamer werd yr ayn Gläss und Nötz.
15. Vil stölpend drüber und fallnd hin, verstrickend und verfangend si.
16. So, von meiner Prödig saist ietz non aynmaal nix; schaug, däß meine Jünger ietz non nix aushintragnd!