Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

Altes Testament

Neues Testament

Dyr Ieseien 61 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Dyr Geist von n Trechtein, meinn Got, ist über mi kemmen. Dyr Herr haat mi gsalbt, däß i yn de Elendn ayn frooe Botschaft bring, däß i die mit aynn brochnen Hertzn aufricht, yn de Gfangnen d Entlaassung kündd und de Befreiung yn de Gfössltn,

2. däß i dö Zeit ankündig, daa wo dyr Trechtein Gnaad uebt und aber aau seine Feindd straafft, däß i alle Trauretn troest und

3. yn de Trauretn von Zien wider Freud bring. Schmücken sollnd sö si statt mit Aschn einstraeun, salbn statt in n Sak geen, jubln statt verzweiflt sein. "Grechtetaichenn" gaat myn s nennen; dyr Trechtein haat s pflantzt, dyrmit yr seinn Ruem meert.

4. Dann baund s de uraltn Trümmerstötn wider auf und richtnd de Getrümmer von ienerne Vorfarn wider her. De verwüesttn Stötn baund s wider auf, aau wenn s kunnerlang yso daaglögn seind.

5. Fremdling gaand bei enk dienen und enkerne Herddn hüettn; sö arechtnd auf enkerne Felder und in enkerne Weinleittnen.

6. Ös allsand aber werdtß "Priester von n Trechtein" gnennt, und "Diener von ünsern Got". Ös gaatß önn Reichtuem von de Dietn gniessn und künntß mit ienern Bsiz prozn.

7. Doplt arg seitß einhintaucht wordn, angspibn und dyrzannt; und drum gaatß aau zwaimaal so vil bsitzn wie vorher in enkern Land und eebiglich enker Freud dran habn.

8. Denn i, dyr Trechtein, lieb s Recht und haan Schaach und Raaub dick. Treu bin i und gib ien önn Loon, und i schließ mit ien aynn eebignen Bund.

9. Ienerne Naachkemmen sollnd bei alle Dietn bekannt sein, ienerne Kinder unter alle Völker. Ayn Ieder, wo s seght, gaat kennen, däß dös die Naachkemmen seind, wo dyr Trechtein gsögnt haat.

10. Von Hertzn will i mi freun über n Trechtein; jubln gaa i über meinn Got. Denn er haat mi mit Heil und Signumft eingwänddt. I bin wie ayn Hoohzeiter mit seinn Gschmuck und wie ayn Braut mit irn Gschmeid dran.

11. Denn yso wie d Erdn Pflantznen spriessn laasst und dyr Gartn seine Frücht bringt, netty yso bringt dyr Trechtein, mein Got, de Grechtet vürher, und önn Ruem vor alle Völker.