Altes Testament

Neues Testament

Dyr Ieseien 51:1-6 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Lostß auf mi, ös, woß is mit dyr Grechtet habtß und mit n Trechtein seinn Willn: Denktß an dönn Fölsn, aus dönn woß ausherghaut seitß, an dönn Schacht, aus dönn woß gfördert seitß!

2. Blicktß auf n Abryham, enkern Stammvatern, und auf d Sary, enker Urmueter! Wie i önn Abryham rief, war yr kinderloos; und aft gsögn i n und gaab iem aynn mänischn Naachwuechs.

3. Denn dyr Trechtein haat Erbarmen mit Zien, mit dönn gantzn Getrümm dortn. Sein Wüestn macht yr zo aynn zwaittn Öttn, sein Oed wie yn n Herrn seinn Gartn. Freun gaand sö si und froelich sein in Zien; froolockt und gsungen wer.

4. Lostß auf mi, ös Völker; lustertß, all ös Dietn! Denn von mir lernend aau d Haidndietn, meinn Willn z tuen, und wie s löbn sollnd.

5. Gäx kimmt mein Heil, und i bring d Röttung. I selbn reichnet aft über de Dietn. Mi verwartnd d Insln, däß i mi meiner Macht eingreif.

6. Blicktß eyn n Himml aufhin; schaugtß enk aber aau herunt um: Dyr Himml gaat verraauchen und d Erdn zfalln wie ayn Trumm Gwand. D Leut drauf sterbnd wie d Fleugn. Aber mein Erloesung bleibt eebiglich; dö Röttung, wo i bring, erlischt nie.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Ieseien 51