Altes Testament

Neues Testament

Dyr Ieseien 41:14-28 De Bibl auf Bairisch (BAI)

14. Ja, fircht di nit, aau wennst grad ayn Wurm bist, Jaaggen, dyr Krumper, Isryheel! I selbn hilf dyr, sait dyr Trechtein. Dyr Heilige von Isryheel loest di aus.

15. Zo ayner naglneuen, spitzignen Dröscherang mach di i; und gantze Berg gaast dröschn und zmalmen, gantze Bichln machst zo Bödschn.

16. Du worfltst ys; und dyr Wind verwaet s, dyr Sturm verstraeut s. Daa kanst aft jubln über n Trechtein und di in n Heilignen von Isryheel rüemen.

17. De Elendn und Armen suechetnd ayn Wasser, finddnd aber kains; nän, schoon fast an n Verdurstn seind s. Aber i, dyr Trechtein, will s erhoern; nän, i, dyr Got von Isryheel, laaß s nit höngen.

18. Auf de kalen Kogln laaß i Flüss entspringen, und Quellnen eyn n Tal. I mach d Wüestn zo aynn Weiher und dös ausdürrte Land zo ayner Wünn.

19. In dyr Wüestn pflantz i Zödern, Käznen, Ölbaeum und Mürtnen; und in dyr Steppn sötz i Züpfern, Pflantnen und Öschnen.

20. Und dann gaat s aau dyr Lösste dyrgneussn, däß dös allss yn n Herrn sein Hand bewirkt haat, und däß s dyr Heilige von Isryheel bschaffen haat.

21. So, Götter, ietz äussertß enk!, spricht dyr Herr; bringtß enkerne Beweis zueher!, sait dyr Jaaggnerkünig.

22. Ietz mech i schoon hoern von ien, wie de Zuekumft werd. Und dös sollnd s +aau sagn, was d Vergangenheit bedeutt, und was myn draus lernen kan. Also, was +ist ietz mit dyr Zuekumft?

23. Tuetß kund, was de Zuekumft bringt, däß myr kennend, däßß eehafte Götter seitß! Tuetß was dyrwöll, däß myr kennend: Änhän, die habnd öbbs drauf!

24. Seghtß is, bei enk ist nix dyrhinter, und zammbringen tuetß aynn Pfifkäs! Wer syr mit enk öbbs anfangt, glangt eyn n Drök einhin.

25. I haan öbbern aus n Nordn vürhertrötn laassn, und der kaam aau. Aus n Oostn kaam yr aft umher, und er rief meinn Nam an. D Fürstn haat yr wie Koot ztrett, wie ayn Hafner önn Dagl.

26. Und; wer haat dös ankündigt, däß myr s erfarnd, und däß myr aft sagn künnen haetnd: "Daa schau her; dös stimmt!"? Ä; kain Fotzn voll habtß verlauttn laassn!

27. I bin dyr Eerste gwösn, wo yn de Ziener gsait haat: "Schaugtß; daa ist s!", und haan yn Ruslham dö guete Naachricht brungen.

28. I gablick umydum, aber niemdd war daa; kainer von dene Götzn grügglt, und kainer hiet iewign öbbs zo n Sagn dyrzue. Fraagn taat i s, aber Antwort kunnt kainer göbn.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Ieseien 41