Altes Testament

Neues Testament

Dyr Ieseien 41:1-9 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Staet ietz, ös Insln, lostß auf mi; und machtß enk pfrait, ös Völker! Kemmtß non her und bringtß enker Sach vür; naacherd recht myr mitaynander!

2. Wer haat dönn in n Oostn aufsteen laassn, der wo weilete de Grechtet selbn ist? Wer gibt iem d Völker preis und unterwirfft iem de Künig? Sein Schwert und sein Pfeilbogn raeumt s weiter wie Staaub; verwaen tuet s is wie Bödschn.

3. Er verfolgt s so schlaunig, däß seine Füess kaaum meer önn Bodm berüernd.

4. Und, wer stöckt daa dyrhinter? Wer haat von Anfang an allss bestimmt? - Ja, i halt, dyr Trechtein! I bin dyr Eerste, und hinst auf d Lösst bleib i der, wo i bin, dyr Trechtein.

5. D Insln habnd gseghn, was gschieght, und dyrkaamend gscheid. De gantze Erdn fieng s Fibern an; und allsand kaamend zueher.

6. Ainer half yn n Andern und gsait zo n Naahstn: "Denk dyr nix!"

7. Dyr Schreiner spraach yn n Goldschmid Muet zue, dyr Hammerer yn n Schwaisser: "Ui, dös werd beerig!" Und dann naglnd s dös Bild an, däß s ja nit umfallt!

8. Du aber, mein Knecht Isryheel, du, Jaaggen, mein Dyrkoorner, Naachkemm von meinn gliebtn Abryham,

9. di haan i von n End der Welt gholt; von n lösstn Ögg haan i di grueffen. I haan zo dir gsait: Du bist mein Knecht; i haan di auserwölt und nit verworffen.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Ieseien 41