Altes Testament

Neues Testament

Dyr Ieseien 37:4-10 De Bibl auf Bairisch (BAI)

4. Aber öbby hoert dyr Herr, dein Got, yn n Örtzschenken seine Worter. Sein Göbl, dyr Surner Künig, haat n scheint s aignst dyrzue hergschickt, dyrmit yr önn löbndignen Got löstert; und villeicht schickt dyr Herr, dein Got, für die Worter de gerechte Straaff. Bett decht für die par Hänsln, wo von üns non übrig seind!"

5. Dyr Ieseien gantwortt yn n Künig Hiskies seine Abgsandtn:

6. "Also, sagtß yn enkern Göbl, däß dös dyr Trechtein spricht: Fircht di nit wögn dönn, wasst ghoert haast, daa wo mi yn n Surner Künig seine Knechtln auszannt habnd.

7. Wisstß was, i röd iem öbbs ein, däß yr auf ayn Leumung hin eyn sein Land zruggkeert, und daadl laaß i n aft abmurxn."

8. Wie dyr Örtzschenk ghoert, däß dyr Surner Künig von Lächisch wögg war, gakeert yr zrugg und traaf önn Sängerib, wie yr grad d Stat Libny anfiel.

9. Dann erfuer dyr Sängerib, däß dyr Tirhäcken, dyr Künig von Kusch, gögn iem angruckt. Ietz gschickt yr wider Botn zo n Hiskiesn und ließ iem sagn:

10. "Also, richttß yn n Judauer Künig Hiskies dös aus: Laaß dyr nit von deinn Got einrödn, aau wennst auf iem traust, Ruslham falleb nit yn n Surner Künig eyn d Höndd.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Ieseien 37