Altes Testament

Neues Testament

Dyr Ieseien 32:12-20 De Bibl auf Bairisch (BAI)

12. Schlagtß enk an de Brust und klagtß um de beerignen Felder, de pfundignen Rebn,

13. um d Äcker von meinn Volk, daa wo grad non Dern und Distln drauf waxnd, um die Häuser, daa wo ayn sölcherne Gaudi drinn war in derer aufdraetn Stat.

14. Denn de Pfläst seind verlaassn, und mucksmäuserlstaet ist s drinn wordn. Dyr Burgbichl mit n Landfrid ist für allweil veroedt. Wildösln tummlnd si dortn, und Herddn waidnend daadl.

15. Yso bleibt s, hinst däß dyr Heilige Geist von obn abher auf üns ausgossn werd. Dann werd d Wüestn zo aynn Baaumgartn; und der waxt weilete so dick wie ayn Wald.

16. In dyr Wüestn wonend Recht und Gerechtigkeit grad yso wie in de Gärtn.

17. Wer s Rechte tuet, gaat in Frid löbn; wer dyrbei bleibt, gaat für allzeit sein Rue und seinn Frid habn.

18. Mein Volk gaat in aynn Land löbn, daa wo Frid herrscht, sicher in seine Häuser; rund umydum haat s sein Rue und löbt aane Sorg.

19. Und haut iewet aau dyr Schauer önn Wald zamm und wilddt in dyr Stat um,

20. geet s enk zamtdönn guet. Ös künntß überall saen, woß ayn Wasser habtß, und enkerne Rindvicher und Ösln aane Sorg frei laauffen laassn.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Ieseien 32