Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

Altes Testament

Neues Testament

Dyr Ieseien 3 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Dyr Trechtein, dyr Hörerherr, gaat yn Ruslham allss nemen, auf was ys si non gstützt haat, sogar s Broot und Wasser,

2. aynn iedn Wörman und Harstner, Richter, Weissagn, Waarsager, Dietwart,

3. Rittner, Höfling, Raatgöbn, Handwercher und Zaauberer.

4. Junge Hupfer mach i zo ienerne Fürstn, die wo syr ainmaal dös, ainmaal dös ausdenkend.

5. Naacherd geet in n Volk voglwild ains auf dös Ander loos, Junge auf Alte, Minste auf Maiste.

6. Dann glangt ainer bei iem dyrhaim yn n Bruedern eyn n Arm anhin: "Du bist weenigstns non gscheid anzogn; füer üns halt du an! Schaug, wasst aus dönn Trümmerhauffen non zammbringst!"

7. Der aber wört si lauthals: "Ja, sunst non was! Weil i +aau non was Gscheids zo n Össn und Anlögn dyrhaim haan! Nän, daa bleibt dyr dyr Schnabl sauber!"

8. Ja, mit Ruslham geet s abwärts und mit Judau Grabnbach zue, denn mit Wort und Taat werchend s voll gögn önn Trechtein und sein Orthabung.

9. Nit aynmaal meer leixn tuend s; wie dyrselbn z Sodham sündignend s ainfach draufloos. Die schauflnd syr iener aigns Grab.

10. Saelig de Grechtn, denn dene gaat s guet geen; die gaand aau öbbs habn von ienern rechtn Löbn.

11. Wee yn n Fräfler; dönn gaat s schlecht! Denn was er selbn taan haat, dös tuet myn aft aau iem an.

12. Käsperln und Hanswurstn herrschnd über mein Volk. Mein Volk, seghst n nit, däß di deine Fürstn grad verlaittnd, eyn n Grabn einhin?!

13. Dyr Herr pässt schoon drauf, däß yr sein Volk richtt.

14. Dyr Trechtein geet eyn s Gricht mit de Dietwärt und Fürstn von seinn Volk: Ös habtß d Weinleittn abgropft; auf und z auf seind enkerne Häuser voll mit dönn, wasß yn de Armen graaubt habtß.

15. Wie kemmtß n ös dyrzue, mein Volk yso z plaagn und de Armen yso z pfrengen?, fraagt dyr Hörerherr.

16. Weiter gsait dyr Trechtein: Weil de Ziener Weiber d Nasn gar so hooh obn habnd, önn Hals ausherströckend und ainn anspienzlnd, däß ainn glei ganz andert werd, und weil s dyrhersteignd wie de Göns und mit de Fueßköterln klampernd,

17. drum laasst ien dyr Trechtein eyn n Kopf obn Krözn und Rüfenn waxn und d Haar ausgeen.

18. Dyr Trechtein nimmt ien iener Gschmuck, d Fueßspangenn, Sünnerln und Maenderln,

19. Oornghönger und Armköterln, Schläir,

20. Haauptbünd, Fueßköterln, Stickgürtln, Wiesser und Warstücker,

21. Fingerring und Nasnräiff,

22. Föstgwänder und Umhäng, Schälk und Täscherln,

23. Spiegln, Gwöber, Haarbänddln und Kopftüecher.

24. Dann habtß aynn Gstank statt n Waaß, aynn Strik für aynn Gürtl, ayn Plattn statt de Wuggerln, aynn Sak statt aynn Föstgwand, ja, d Schandd statt dyr Schoen.

25. Ruslham, deine Mänder fallnd eyn n Krieg; in n Kampf kemmend deine Burschn um.

26. De Ziener Toerer gaand achetzn und klagn; Zien sitzt daadl aane Leut.