Altes Testament

Neues Testament

Dyr Ieseien 10:23-34 De Bibl auf Bairisch (BAI)

23. Ja, dyr Herrgot, dyr Hörerherr, ist föst entschlossn, dös gantze Land zo n Vernichtn.

24. Drum spricht dyr Herrgot, dyr Hörerherr: Fircht di nit, mein Volk, wo eyn n Zien obn wont, vor Surn, dös was di mit n Stecken haut und seinn Knüchtl gögn di auszieght wie dyrselbn de Güptn.

25. Gar niemer lang geet s her, dann gaat s mein grimmiger Zorn ganz und gar austilgn;

26. dann haut dyr Hörerherr bei ien mit dyr Gaisl drein, wie dyrselbn, wo yr Midjan an n Kraahennföls schlueg. Er erhöbt seinn Stab über s Mör wie dyrselbn in Güptn.

27. Dann tuet yr dyr d Surnlast von de Axln abher und s Joch von deinn Gnägg.

28. Surn tricht von Rimmon aufher und ruckt gögn Eiy vor, stöpft durch Migron und laasst seinn Troß z Michmäs hint.

29. Sö zieghnd über d Enget und nächtignend z Geby. Rämy dyrschrickt, und d Saulisch-Gibauer fliehend.

30. Gelltß non auf, ös Gällimer! Lustertß, ös Leischerer! Mein, Änytott, du Arms!

31. Mädmeny flüchtt, und aau de Gebimer nemend d Hächsn eyn d Höndd.

32. Heint non gaand d Surn in Nob lögern, und von daadl bedroohend s aft önn Zien, daa wo Ruslham drauf ligt.

33. Aber aftn schlagt dyr Herrgot, dyr Hörerherr, mit unbändiger Macht de surischn Öst ab. De hoohen Baeum werdnd umgmacht; allss, was hooh ist, werd niderglögt.

34. S Dicket reutt yr mit Eisn; dyr Weissnberg fallt durch dönn Mächtignen.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Ieseien 10