Altes Testament

Neues Testament

Dyr Ierymies 5:19-29 De Bibl auf Bairisch (BAI)

19. Wenn aft gfraagt werd: "Zwö haat n üns dyr Trechtein, ünser Got, dös allss antaan?", naacherd kanst ien sagn: "Netty yso, wieß ös mi verlaassn und in enkern aignen Land yn fremde Götter dient habtß, yso müesstß yn Fremde dienen in aynn Land, dös wo enk nit ghoert."

20. Verkünddtß dös yn de Jaaggner; machtß is z Judau bekannt:

21. Lustert auf dös, narrets Volk! Augn habnd s und seghnd nit, Oorn und hoernd nit.

22. Ferchttß n mi denn +gar nit, fraagt dyr Herr; scheuhtß n mi überhaaupt nity? +I haan diend yn n Mör önn Sand als Grentz gsötzt, daa wo s nit drüber kan! Daa kan s schoon tobn und brausn, dös bringt iem nix.

23. Dös Volk aber ist so was von bokbainig! Die mainend ainfach, sö känntnd tuen, was s +gern tuend.

24. Daa war kain Drandenken, däß s gsait haetnd: "Fercht myr önn Herrn, ünsern Got, der was üns eyn n Hörgst und eyn n Langess grad recht önn Rögn spenddt, und schaugt, däß d Ärn ist, wann s pässt!"

25. +Ös seitß d Schuld, däß ietz nix meer zammstimmt; enker Sündd haat önn Rögn und allss durchaynandbeutlt.

26. Ja, Fräfler +geit s schoon in meinn Volk! Wie Voglfanger knockend s daadl und lurnd; Glässn lögnd s und wollnd Leut fangen dyrmit.

27. Wie ayn Köfig voll ist mit Vögl, yso ist iener Haim voll Betrug; yso seind s eyn d Hoeh kemmen

28. und dick und faist wordn. Sünddn tuend s, was grad geet, und s Recht haat bei ien kain Müg, schoon glei gar nit dös von de Waisn und de Armen.

29. Und daa sollet i nit dreinfarn?, fraagt dyr Trechtein. An aynn sölchern Volk sollet i mi nit röchen?

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Ierymies 5