Altes Testament

Neues Testament

Dyr Ierymies 42:12-20 De Bibl auf Bairisch (BAI)

12. I bin enk gnaedig und schau, däß aau er enk gnaedig ist und enk eyn d Haimet zruggkeern laasst.

13. Wenntß aber durchaus nit in dönn Land bleibn und auf n Trechtein, enkern Got, nit losn wolltß,

14. sundern auf Teufl kimm ausher auf Güptn umhin wolltß, weilß maintß, daa gaeb s kainn Krieg, kainn Schall von n Widerhorn und kainn Hunger nity,

15. naacherd lustertß auf n Herrn sein Wort, öb überblibnen Judauer: Yso sait dyr Hörerherr, dyr Got von Isryheel: Wenntß durchaus auf Güptn umhin auswandern wolltß,

16. naacherd dyrwischt enk dyr Krieg, dönn wasß yso scheuhtß, halt daa ent, und dyr Hunger, vor dönn wasß enk ängsttß, grad yso; und ös gaatß daa entn umkemmen.

17. Wie gsait, allsand, wo durchaus auf Güptn auswandern wollnd, kemmend durch Krieg, Hunger und Seuchn um. Kains von ien kimmt aus und entrinnt yn dönn Unheil, wo i über ien bring.

18. Denn dös sait dyr Hörerherr, dyr Got von Isryheel: Wie mein grimmiger Zorn auf d Ruslhamer loosgangen ist, yso packt yr aau +enk an, fallsß auf Güptn umhinfötztß. Dann werdtß zo aynn Fluech, Schröckniss, Verwünschniss und Itweiß. Und dös Land seghtß nie wider.

19. Also, dyr Trechtein haat s enk gsait, ös überblibnen Judauer: Zieghtß ja nit auf Güptn umhin; i warn enk!

20. Daa täuschetß enk närrisch, und dös wurdd gfaerlich für enk. Ös selbn habtß mi ja zo n Trechtein, enkern Got, gschickt und gmaint: 'Bett für üns zo n Herrn, ünsern Got; sag üns gnaun, was yr von üns will, und yso mach myr s aau.'

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Ierymies 42