Altes Testament

Neues Testament

Dyr Ierymies 32:4-14 De Bibl auf Bairisch (BAI)

4. Aau dyr Judauer Künig Zidkies entrinneb yn de Kaldauer nit, sundern falleb yn n Bäbler Künig eyn d Höndd, däß s aynand litzlich tröffebnd und mitaynand rödn künnebnd.

5. Er bringt önn Zidkiesn auf Bäbl; der bleibt dort, gsait dyr Trechtein in derer Weissagung. Dös ist mein Straaff für iem. Wenntß enk auf aynn Krieg mit de Kaldauer einlaasstß, gaatß enk sauber brennen.

6. Dyr Ierymies gsait yn n Zidkiesn weiter: "Yn n Herrn sein Wort ist an mi ergangen:

7. Dyr Hänymeel, yn deinn Onckl Schällum sein Sun, gaat zo dir kemmen und sagn: 'Kaauf dyr meinn Acker z Änytott, denn dir steet naach n Loesrecht dyr Kaauf zue!'"

8. Und pfeilgrad kaam dyr Hänymeel, mein Vötter, zo mir eyn n Wachhof, wie s dyr Herr künddt hiet, und gsait: "Gee, kaauf diend meinn Acker z Änytott in Bengymein, weil yr dir naach n Loesrecht zuesteet! Schlag non zue!" Daa gwaiß i gwiß, däß s von n Trechtein ausgieng,

9. und i gakaauf yn n Hänymeel, yn meinn Onckl seinn Sun, dönn Grund z Änytott ab und gazal iem seine zwaihundert Wich Silber dyrfür aus.

10. I schrib önn Vertrag, gversiglt n unter Zeugn und wog iem seine zwaihundert Wich Silber ab, allss, wie ys si ghoert.

11. Aft naam i s Kaaufweistuem her, dös versiglte und dös offene.

12. I übergaab d Urkunddn yn n Bäruch Neriesnsun, yn n Eniggl von n Mäxeienn; und mein Abbrueder Hänymeel, de Zeugn bei n Vertragsschluß und all müglichnen Judauer, wo si daadl aufhieltnd, warnd mit dyrbei.

13. In ienerner Gögnwart trueg i yn n Bäruch auf:

14. "Yso spricht dyr Hörerherr, dyr Got von Isryheel: Nimm die Weistüemer, de offene und de versiglte Urkunddn, und tue s in aynn Krueg einhin, däß s is nit dyrwaickt und däß s lang herhaltt.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Ierymies 32