Altes Testament

Neues Testament

Dyr Ierymies 18:5-16 De Bibl auf Bairisch (BAI)

5. Daa ergieng an mi yn n Herrn sein Wort:

6. Kan i s n nit mit enk Isryheeler aau machen wie der Hafner daader?, gsait dyr Trechtein. Wie dyr Dagl in dönn Hafner seiner Hand, yso seitß ös für mi, ös Isryheeler.

7. Iewet droo i yn aynn Volk older Reich an, däß i s abbrich, niderreiß und zammhau.

8. Wenddt si aber dös Volk, yn dönn wo i droot haan, von seinn Übl ab, naacherd reut mi dös Unheil schoon wider aau, wo i dyrfür blicht ghaat haet.

9. Iewet sag i yn aynn Volk older Reich zue, däß i iem eyn d Hoeh hilf.

10. Tuet s aber aft öbbs, was i dick haan, und lustert s nit auf mi, naacherd reut mi dös Guete, wo i iem ganthaissn haan.

11. Und ietz richt yn de Judauer und Ruslhamer dös aus: Yso spricht dyr Herr: Also, i pfraitt ayn Unheil gögn enk vür und waiß aau schoon, wie. Aber ös kännttß non umkeern umbb enkern Übl und enk bössern!

12. Die aber gaand grad sagn: "Gee, laaß s guet sein! Mir wollnd ünser Freiheit und ünser Rue, und so boes dyrhinlöbn, wie s üns pässt!"

13. Dösswögn spricht dyr Trechtein: Fraagtß aynmaal unter de Dietn umaynand, ob myn öbbs Sölchers schoon ghoert haat! Also, dös ist y wirklich dyr Gipfl, was syr Isryheel daa glaistt haat.

14. Seind n de Zinnenn von n Weissnberg iemaals aane Schnee; und trücklnd seine Wildbäch, was von ganz weit wögg herkemmend, iemaals aus?

15. Mein Volk aber haat mi pfeilgrad vergössn, yn nichtige Götzn bringt s Opfer dar. Die aber laaß i gscheid auf d Schnaunzn falln auf ienern gwonen Wög; naacherd werdnd s schoon seghn, wie sö si durch d Landschaft durchhinfröttn wollnd!

16. I will iener Land zuer Wüestn machen, ien zuer eebignen Schandd, daa wo allss grad drüber bleckt. Ayn Ieder, wo daa durchkimmt, beutlt grad non önn Kopf aus.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Ierymies 18