Altes Testament

Neues Testament

Dyr Ierymies 17:14-21 De Bibl auf Bairisch (BAI)

14. Herr, du wennst mi hailtst, naacherd +bin i aau gsund! Du wennst mi befreist, dann +bin i aau frei! +Di grad will i lobpreisn.

15. Sagnd diend ain zo mir: "Was ist n ietz mit n Herrn seinn Wort? Laaß s decht iewet kemmen!"

16. I aber haan myr dönn Unheilstag nie zuehergwunschn; schließlich will i Hirt in deinn Dienst bleibn. Du waisst ys ja, was i gsait haan; dir ist ja allss bekannt.

17. Werd myr diend nit zo n Schröckniss, o mein Zueflucht, wenn s Unheil kimmt!

18. Meine Verfolger sollnd z Schanddn werdn, aber decht nit i! Laaß s non gscheid einhin eyn n Schracht, aber nit mi! Bring non s Unheil über ien; straaf s yso, däß s niemer wissnd, wo hint und vorn ist!

19. Yso spraach dyr Herr zo mir: So, ietz geest eyn s Volkstoor umhin, daa wo aau de Judauer Künig aus- und einzieghnd, und zo de andern Toerer von Ruslham aau!

20. Und daadl rueffst aus: Hoertß yn n Herrn sein Wort, ös Künig von Judau, und allsand Judauer und Ruslhamer, woß daader zueherkemmtß!

21. Yso spricht dyr Trechtein: Hüettß enk zwögns enkern Löbn dyrvor, däßß z Sams öbbs durch durch d Ruslhamer Toerer einhertragtß!

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Ierymies 17