Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52

Altes Testament

Neues Testament

Dyr Ierymies 13 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Dös haat myr dyr Trechtein angschafft: Kaauf dyr aynn leinern Gürtl und schnall dyr n umher, aber schau, däß yr nit naß werd!

2. Daa gakaauf i myr ainn, wie s myr dyr Herr auftragn hiet, und glög n an.

3. Und non aynmaal spraach dyr Trechtein zo mir:

4. Nimm dönn Gürtl, wost kaaufft und umhergschnallt haast, wandert eyn n Euffret umhin und verstöck n daadl in ayner Klumpsn!

5. Daa gieng i und verbarg n an n Euffret, wie s dyr Herr angschafft hiet.

6. Ayn hübschs Zeitl spaeter gsait myr dyr Trechtein: Ietz geest eyn n Euffret umhin und holst dönn Gürtl, dönn wost daadl verstöckt haast, wie i s dyr angschafft hiet.

7. Daa gmach i s yso und haet n dortn gsuecht. Der Lenddner aber war hin und niemer zo n Brauchen.

8. Ietz gsait myr dyr Trechtein weiter:

9. Yso spricht dyr Herr: Netty yso laaß i dö gantze Hoohfart von Judau und Ruslham vergeen.

10. Dös Lumpnvolk waigert si, auf mi z lustern, tuet, was s +gern tuet, und haat s mit anderne Götter, dient ien und bett s an; ietz sollt s +aau werdn wie ayn Lenddner, dönn wo myn zo nix meer brauchen kan.

11. Denn wie si ayn Gürtl föst an n Leib von n Man anschmiegt, grad yso haet i s gern ghaat, däß si allsand Judauer +mir anschmugnd, sait dyr Herr, däß s mein Volk, mein Ruem, Eer und Zier wärnd. Die gwollnd aber nity.

12. Ietz richt ien dös aus: Yso spricht dyr Trechtein, dyr Got von Isryheel: Ayn ieds Laegl kan myn voll Wein machen. Wenn s aft drauf sagnd: "Mein, gscheid ist der! Wie wenn myr dös nit +selbn wissetnd!",

13. naacherd antwortst ien: Yso spricht dyr Herr: I mach de gantzn Leut von dönn Land bsuffen, aau de Künig auf n Dafetntroon, de Priester, d Weissagn und allsand Ruslhamer.

14. I zhau s, ainn an n Andern, Vätter und Kinder, wie s hergeend, sait dyr Trechtein. I laaß kainn aus und verschoon niemdd; nän, erbarmungsloos rott i s aus.

15. Lostß und mörktß auf! Seitß nit so hoohmüetig; schließlich rödt dyr Herr!

16. Eertß önn Trechtein, enkern Got, ee wenn s dunkl werd, nit däßß aft eyn de Berg recht umaynandfalltß! Daa känntß naacherd ayn Liecht brauchen, aber er laasst s grad stokfinster werdn.

17. Wenntß aber nit lustertß, naacherd wain i halt haimlich über enkern Hoohmuet; aufhoern kan i niemer dyrmit, weil yn n Trechtein sein Herdd eyn d Verbannung mueß.

18. Sagtß is yn n Künig und yn dyr Künigsmueter: Abher von n Troon, weil s vorbei ist dyrmit, däßß enker ziere Kroon tragtß!

19. D Stötn in n Sundergau seind umzinglt, und niemdd kan s entsötzn. Dös gantze Judau werd verbannen, aber wirklich allsand.

20. Blick auf, Ruslham, und schaug, wie s von n Nordn abher dyrherkemmend! Was ist ietz mit derer Herdd, wo dyr antraut war, mit deine prächtignen Schaaf?

21. Was sagst n daa dyrzue, wenn i ain über di herrschn laaß, die wost dyr selbn herzogn und als Verbünddte angschaut haast? Tuet dyr n dös nit so wee wie yn aynn Weib in Kindsnoet?

22. Und wennst aft fraagst, zwö däß di dös dyrwischt haat, naacherd sag i dyr dös ain: Weilst so vil auf n Kärbholz haast, werst auszogn und gnootzärrt.

23. Mainst n, däß ayn Neger auf aynmaal sein Farb öndert older ayn Liebert seine Flöck? - Also! Naacherd werdtß aau ös nit bösser, woß dös Boese ainfach drinn habtß.

24. I verwae enk wie Fleidn, wie s dyr Wüestnwind verblaast.

25. Meerer haast nit verdient, sag dyr i, dyr Herr, weilst mi hintlaassn und auf Lugn gsötzt haast.

26. Ietz ziegh i di gnacket aus, däß dein Gotschänddigkeit aufkimmt,

27. deine Eebrüch, dein Gailigkeit, dein Bluetsunzucht. Auf de Hugln und waiß grad wo in n Glönd haan i deine Schandtaatn gseghn. Wee dir, Ruslham, wennst nit gwaltig umstöckst! Wann dös aynmaal öbbs werd?!