1. Dös sait dyr Ierymies Hilkiesnsun, ayn Priester aus Änytott in Bengymein.
2. An iem ergieng yn n Herrn sein Wort, wie dyr Josies Ämonsun Künig von Judau war, und zwaar in seinn dreuzöntn Reichnungsjaar,
3. weiters aau unter n Judauer Künig Joiykim Josiesnsun und hinst eyn s End von n ainlyftn Jaar von n Judauer Künig Zidkies Josiesnsun, daa wo eyn n fümftn Maanet Ruslham eyn d Verbannung gmueß.
4. Yn n Trechtein sein Wort ergieng an mi:
5. Non ee wenn i di in n Mueterleib gform, gschaug i myr di aus; non vorst von dyr Mueterschooss ausherkaamst, haan i di gheiligt und zo n Weissagn für d Völker bestimmt.
6. Drauf gaab i an: "Ou, o Herr, mein Got; i kan diend nit yso rödn, und z jung bin i aau non."
7. Aber dyr Trechtein gerwidert myr: Gee; vergiß dös mit n Jungsein! Wo i di aau hinschick, daa geest hin; und was i dyr auftrag, dös verkünddst aau!
8. Fircht di nit vor ien; denn i bin mit dir und stee dyr bei, gsait dyr Trechtein.
9. Drafter gströckt dyr Herr sein Hand aus, gaglangt myr eyn s Mäul anhin und gsait myr: Also, ietz haan i dyr dös eyn s Mäul glögt, wasst sagn sollst.
10. Schau her! Von heint an sötz i di über Völker und Reicher, däßst ausreisst und niderreisst, vernichtst und einreisst, aber aau baust und föstigst.
11. Yn n Herrn sein Wort ergieng an mi: Was seghst n, Ierymies? Daa gantwort i: "Aynn Zweig von n Mandlbaaum, von n Wachbaaum."
12. Daa spraach dyr Trechtein zo mir: Ja, dös haast richtig gseghn, denn i wach über mein Wort, däß s aau ausgfüert werd.