Altes Testament

Neues Testament

Dyr Hosen 5:4-15 De Bibl auf Bairisch (BAI)

4. Yso höngend s drinn, däß s niemer zrugg künnend zo ienern Got. Nix wie s Huern habnd s meer eyn n Kopf; klaar, däß daa dyr Herr niemer Plaz haat!

5. Sein aigner Hoohmuet klagt Isryheel an. Effreim kimmt z Fall und ist selbn d Schuld dran, und mit Judau geet s aft grad yso.

6. Daa kemmend s naacherd non dyrher mit ienerne Schaaf- und Rinderopfer, däß s önn Trechtein suechend; aber dös ist allss umysünst, weil yr ien ainfach ausweicht.

7. Yn n Trechtein habnd s de Treu brochen; ja, mit Bastertn seind s dyrherkemmen. Drum müessnd s bei n naehstn Neumaand weiter zamt ienern Uedl.

8. Blaastß in Gibau s Widerhorn und z Rämy de Trumpn! Lärmtß in Bettau, und schröcktß de Bengymeiner ausher!

9. Effreim werd zo ayner gräuslichnen Wüestn, wenn dyr Abraitttag kimmt. I tue s yn de Isryheeler Stämm kund, was ganz gwiß allss kimmt.

10. D Judauer Fürstn seind ja weilete Marchschindder. Dene zaig i ietz, wo dyr Bärtl önn Most holt!

11. Effreim werd pfrengt und um ieglichs Recht brungen. Zwö müessnd s aau yn n Gräffl naachhinlaauffen?

12. I bin für Effreim wie ayn Aitter, wie dyr Bainfraaß für d Judauer.

13. Wie Effreim gagspannt, däß s krank ist, und Judau, däß s ayn Gschwer haat, gieng Effreim gan Surn, und Judau gapröblt s +aau bei n Surner Künig, dönn gschertn Hämml. Der hailt enk aber ganz gwiß nit von enkern Schwern.

14. Wie ayn Leeb bin i für Effreim, wie ayn Welf für Judau. Reissn tue i, und dyrhin geet s aau schoon; und wörn kan s myr niemdd meer.

15. I gee zue, eyn mein Dyrhaim, und wart, hinst däß s reumüetig dyrherschleichend. Wenn s ien dröckig geet, wird ien i schoon wider recht.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Hosen 5