Altes Testament

Neues Testament

Dyr Hosen 4:1-8 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Hoertß yn n Herrn sein Wort, ös Isryheeler, denn er klagt de Bewoner von n Land an: Treu und Lieb und Frümmigkeit seind schierger ganz abkemmen.

2. Glöstert, glogn, gmorddt, gstoln und gunkeuscht werd auf Teufl kimm ausher; und ain Bluetschuld kimmt naach dyr andern.

3. Von Noetn verdürrt s Land; d Einwoner zamt de wildn Vicher und Vögl dyrdürstnd, und sogar d Fisch in n Mör verröckend.

4. Aber ös, s Volk, gängtß y grad non; daa haat s weenig Sin, däß myn s enk vürhaltt. Nän, enk, de +Priester, nimm i myr vür!

5. Eyn n höllliechtn Tag müesstß ös weiter, und netty wie ös sturtznd bei dyr Nacht aau d Weissagn. Mit n Volk geet s naacher +Noot halber Grabnbach zue.

6. Mein Volk kimmt um, weil s von mir +gar nix meer wissn will. Und weilß gar nit dran denkt habtß, s Volk auf meinn Wög z füern, verwirf enk aau i als meine Priester. D Weisung von enkern Got habtß verlässigt, und drum kan enk ietz aau i niemer brauchen, enk und enkern gantzn Stand nit.

7. Ie meerer Priester däß s wurdnd, um dös örger gsünddnd s gögn mi. Was iener Eer sein solln haet, daa gmachend s iener Schandd draus.

8. Sö freund si über ayn iede Sündd von meinn Volk, weil s aft wider auf ayn Opfer dyrvon kemmend. Ganz girig seind s drauf.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Hosen 4