Altes Testament

Neues Testament

Dyr Hieb 41:8-22 De Bibl auf Bairisch (BAI)

8. Pack n glei mit bloosse Höndd; s ist wurst! Ainmaal wennst dös taan haast, glangt s dyr ee!

9. Nän, vergiß s; dös pröbltst lieber nit! Brauchst n anschaugn grad, dann geet s dyrhin.

10. Wenn si daa schoon niemets hintraun braucht, wer naem s dann mit mir, yn n Bschaffer, auf?

11. Wer haet mir öbbs göbn, däß s haissn kännt 'Vergiltt s!'? Ghoert diend ee allss mir, wasst unter n Himml finddst!

12. Rödn myr non von n Kütschdrilln, seiner Staltt, wie der baut ist, voller Saft und Kraft!

13. Mach de Brünn iem auf, wennst di dös öbby traust! Glang iem ein eyn d Fotzn; daa werst was dyrlöbn!

14. Fraislich ist s, wennst kennenlernst de Zöndd.

15. Schueppnkötnen seind iem föste Schildd,

16. aine nöbn dyr andern; geet kain Lüfterl durch.

17. Allss ist mitaynand verkrampt; daa laasst nix aus.

18. Leuchtn tuet s, wenn s niest; daa schaugst! D Augn seind wie de Äbern von dyr Üecht.

19. Feuer speibt yr, Fackln aus n Foz. Funketzn tuet s, Gann fliegnd wild durch d Luft.

20. Raauch dampft aus dyr Nasn, wie wenn Höfen siednd.

21. Schnaufen tuet yr; und dann mainst, es brinnt. Wie ayn Flamm schiesst s ausher von seinn Mäul.

22. D Störchn sitzt in n Gnägg; allss laaufft dyrvon.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Hieb 41