Altes Testament

Neues Testament

Dyr Hieb 39:16-26 De Bibl auf Bairisch (BAI)

16. Für d Straußn seind de Jungen Fremde; und geend die zgrund, dös ist ien wurst.

17. Kain Weisheit haat dyr Herrgot göbn ien; Verstand habnd s aau so guet wie kainn.

18. Doch wenn yr plastt, dyr Strauß, dann lacht yr ys Roß aus und dyrzue önn Reiter.

19. Ist dös von dir, däß s Pfär so starch ist? Haast du iem d Mang eyn n Hals anhingmacht?

20. Laasst du dös springen wie aynn Heuschröck, und roerletzn, däßst di grad firchtst?

21. Es zaspt in n Bodm; dann waisst, es taugt iem; es menddt si hinvür schoon auf d Schlacht.

22. Si ferchtn kennt dös überhaaupt nit; dös scheuht si nit vor n örgstn Kampf,

23. aau wenn de Pfeil in n Köcher schepernd, aau wenn schoon blitznd Spieß und Schwert.

24. Es tobt und scharretzt, wirblt Staaub auf, und troedlt schoon: 'Wann blaast denn s Horn?'

25. 'Hurrä, de Gämps' haisst s, wenn s is hoert dann. Es wittert von dyr Weitn önn Kampf schoon. Nit überhoern kan s d Felh und s Gschrai.

26. Ist dös von dir, däß d Falkn plastnd, däß s wissnd: 'Bösser geet s gan Sund.'?

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Hieb 39