Altes Testament

Neues Testament

Dyr Hieb 39:14-30 De Bibl auf Bairisch (BAI)

14. Nän, der lögt ainfach grad eyn n Sand ein und denkt syr öbby: 'Werd schoon werdn!'

15. Wie leicht kännt doch öbbs drübertrampln; wie leicht bricht s auf dös eerstböst Vich!

16. Für d Straußn seind de Jungen Fremde; und geend die zgrund, dös ist ien wurst.

17. Kain Weisheit haat dyr Herrgot göbn ien; Verstand habnd s aau so guet wie kainn.

18. Doch wenn yr plastt, dyr Strauß, dann lacht yr ys Roß aus und dyrzue önn Reiter.

19. Ist dös von dir, däß s Pfär so starch ist? Haast du iem d Mang eyn n Hals anhingmacht?

20. Laasst du dös springen wie aynn Heuschröck, und roerletzn, däßst di grad firchtst?

21. Es zaspt in n Bodm; dann waisst, es taugt iem; es menddt si hinvür schoon auf d Schlacht.

22. Si ferchtn kennt dös überhaaupt nit; dös scheuht si nit vor n örgstn Kampf,

23. aau wenn de Pfeil in n Köcher schepernd, aau wenn schoon blitznd Spieß und Schwert.

24. Es tobt und scharretzt, wirblt Staaub auf, und troedlt schoon: 'Wann blaast denn s Horn?'

25. 'Hurrä, de Gämps' haisst s, wenn s is hoert dann. Es wittert von dyr Weitn önn Kampf schoon. Nit überhoern kan s d Felh und s Gschrai.

26. Ist dös von dir, däß d Falkn plastnd, däß s wissnd: 'Bösser geet s gan Sund.'?

27. Haast du dös eingfädmt, däß dyr Adler so hooh fliegt und ganz obnet nistt?

28. Er wont auf Fölsn, auf de Zinnenn, an Zänggn, in dyr steihln Wand.

29. Von daadl dyrspeht yr sir de Beuttn und blickt yr aushin über s Land.

30. De Jungen seind schoon scharf auf Bluetigs; So bald s wo Gfallne geit, daa ist yr."

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Hieb 39