Altes Testament

Neues Testament

Dyr Hieb 30:6-17 De Bibl auf Bairisch (BAI)

6. In Hölnen wonend s hintn eyn n Gebirg drinn,

7. eyn n Gspraid drinn huckend s, und daa plerrnd s recht umaynand.

8. Dös Gschwerl, dös bloede, wenn i segh, dann glangt s myr; sö seind nit umysünst von n Land vertribn.

9. Ietz aber künnend s über mi recht saufrech blecken,

10. und zaignd myr, däß i unt durch bin bei ien. Eyn s Gsicht speibnd s mir, de Krüppln, denn dyr Herrgot

11. laasst s gelttn, denn er haat mi wörloos gmacht.

12. Dös Schlimmste ist, däß s tuend, wie wenn s in n Recht gar wärnd non. Auf ien Fall göbnd s mir non bald önn Rest.

13. Sö habnd yso mi schoon fast sturmreiff gschossn. Ja, geit s denn niemdd, wo daa dyrzwischnfunckt?!

14. Ayn weite Breschn habnd s myr ee schoon einherbrochen; und zwischn Trümmer waltznd sö si schoon dyrher.

15. Ayn Wolk von n Wind, haat s, was i war, verblaasn. Und d Hoffnung ist yn n Schröckn gwichen ganz.

16. Ietz kan i klagn und jaemern, weil mi s Elend packt haat;

17. mein gschunddner Leib kriegt bei dyr Nacht kain Rue.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Hieb 30