Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

Altes Testament

Neues Testament

Dyr Hieb 28 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Du kanst wo s Silber finddn; bei n Gold ist s aau yso.

2. Und s Eisn kan myn ausgrabn; mir schmeltzt aau s Kupfer aus.

3. Und mit seinn Forscherdrang, daa bleibt iem nix verschlossn. Dyr Mensch grabt abhin eyn n Bodm aan Maaß und Zil.

4. Von dyr bewontn Welt aus wüelt yr einhin si. Verloorn, vergössn höngt yr und schwöbt in n Schacht dyrhin.

5. Herausstn waxt dyr Broottraid, doch drinnet, daa geet s auf!

6. Daa kräulnd s önn Saffer ausher; von dort kimmt s Gold.

7. Kain Gramvogl waiß daa abhin, kain Spengl kennt önn Wög.

8. Ys stoltze Wild nit geet n, dyr Leeb schoon zwaimaal nit.

9. Yn n Menschn ist kain Stain z hört. Berg stöllt yr auf n Kopf.

10. Eyn n Föls werdnd Stolln einghaut; wasst daa allss finddst!

11. Er schoppt de Sizbäch zue, finddt yn n Bodm sein Hinterhuet.

12. Doch wie ist n mit dyr Weisheit, und wo finddst d Einsicht gar?

13. Niemdd waiß dö Schicht, wo s lign kännt; nit ist s auf ünsrer Welt.

14. Kanst geen zo n Mör, dyr Teuffn: 'Ja, i waiß nix!'

15. Dö kanst um Geld nit kaauffen, und wär s ayn scheiers Gold.

16. Ayn Gold aus Ofir, Kärnol, ayn Saffer hilfft dyr nix.

17. Kain Glas, kain Gold kimmt hin, und wär s non so schoen gschmitt.

18. Ob Gaißbärt, Strälnstäin, Fishperln, gögn is ist s nix.

19. Dyr Kuscher Tops steet drüber so weeng auf wie ayn Gold.

20. I wisset doch gern draufer, wo d Weisheit, d Einsicht wont!

21. Si mueß wol ferr von üns sein, daa wo kain Vogerl singt.

22. Fraagn myr önn Baindlkraamer; villeicht waiß s der! Doch der waiß aau nit meerer: 'Haan grad ayn Leumung ghoert.

23. I pröblet s decht bei n Herrgot, denn der kan s sagn, wo s wont.

24. Der kennt ieds Ögg, iedn Winkl, wo unter n Himml ist.

25. Wie Wind und Rögn er schuef, daa glögt yr s föst.' Yso mueß s waarhaft gwösn sein, schoon bei dyr Bschaffung war s:

26. 0

27. Mit n Wasser, Bliz und Wöter gmacht er aau d Weisheit mit.

28. Zo n Menschn aber spraach yr: 'Ietz wennst önn Trechtein firchtst, und wennst dös Boese bleibn laasst, dann haast ys gneusst!'"