Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

Altes Testament

Neues Testament

Dyr Hieb 17 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. S geet mit mir bald dyrhin; s Grab wartt auf mi.

2. Bitterkeit, Spot und Hooh, dös ist mein Löbn.

3. Herrgot, drum ruef i als Sacher di an; wer taet n sünst wol non guetsteen für mi?!

4. Du haast ien s Hirn ausgschaltt, drum rödnd s so bloed. I glaaub, dyrfür gaast ien d Signumft nit göbn.

5. Freund taetnd s ainn preisgöbn; dös kan nit guet geen. Büessn gaand s ienerne Naachkemmen non.

6. Bizaichen bin i für n Herrgot seinn Grimm. Laibn mueß i, däß s myr eyn s Gsicht speibnd allsand.

7. Seghn tue i kaaum non, yso nimmt s mi her. Gsteiff mag i gwösn sein; s ist alss lang vorbei.

8. D Höndd über n Kopf schlagt dyr Frumme drob zamm: 'Nän, haet s diend lieber aynn Sauhund dyrwischt!'

9. Dennert bleibnd Frumme yn ienern Wög treu. 'Mein, durch öbbs Sölchers', sagnd s, 'müess myr halt durch.'

10. Alsdann, von mir aus, ietz packtß wider an! I glaaub zwaar nit, däß non Gscheids recht vil kimmt.

11. Aus ist s bald, s hilfft nix meer, Grabnbach geet s zue. Was i allss mögn non haet, nän, Hieb vergiß s!

12. D Finster um mi künntß aau ös nit liecht rödn. Wo saegh ayn brochens Hertz nonmaal aynn Läntz?

13. I haan kain Hoffnung meer; d Unterwelt wartt. Eebige Finster mein Ligerstat werd.

14. I findd mi ab, nenn gar 'Päppy' mein Gruebn; 'Mämmy!' entfart s myr bei n eerstböstn Wurm.

15. Wo wär mein Hoffnung dann, wo gar mein Glück? Also, wasß ös maintß, daa fraag i mi schoon!

16. S Toodsreich gaat d Hoffnung aft schlünddn zamt mir; daa lignd veraint mit aft untn beinand."