Altes Testament

Neues Testament

Dyr Heskiheel 30:9-24 De Bibl auf Bairisch (BAI)

9. Wenn s so weit ist, schick i meine Botn mit Schöf loos, däß s Kusch aus seiner Rue aufschröckend. Daa dyrkemmend s, wenn mit Güptn abgraitt werd; und daa ist gar niemer lang hin.

10. Yso spricht dyr Herr, mein Got: Yn dyr Güptner Pracht mach i ayn End durch n Bäbler Künig Nebykädnezer.

11. Er und sein Hör, de wildestn Hundd, wo s geit ünter de Völker, werdnd gholt, däß s dös Land vernichtnd. Sö zuckend s Schwert und schlagnd Güptn und machend s Land mit lautter Gfallne voll.

12. D Nilarm lög i trucken, und s Land übergib i ayn iewign wölcherne Sauhundd. I verwüest s Land mit alln Drum und Dran durch d Hand von Fremde. I, dyr Trechtein, haan gsprochen.

13. Yso spricht dyr Trechtein, mein Got: De Götzn raeum i weiter. Yn de Abgötter z Memfis mach i ayn End. Z Güptn sollt s kainn Herrscher niemer göbn. Grad non Angst laaß i z Güptn herrschn.

14. Pätross will i verwüestn, Zain verbrennen und No gscheid einhinlaassn.

15. Über de Güptner Föstungsstat Sin laaß i meinn Zorn loosbröchen, und d No'er Pracht vernicht i.

16. Dös gantze Güptn äschert i ein. Sin gaat si grad non winddn vor lautter Pein, No werd dyrstürmt, und Memfis werd eyn n höllliechtn Tag von n Feind bedröngt.

17. D Oner und Pibstöter Burschn kemmend in n Krieg um, und d Leut von dene Stötn müessnd eyn de Gfangenschaft.

18. Für Tafhaus werd s ayn schwartzer Tag, wenn i mit dyr Güptner Macht Schluß mach. Dann ist s aus mit dyr Herrlichkeit. Stokduster werd s über Güptn, und aau d Leut von n Land drausst müessnd eyn de Gföngnuss furt.

19. Yso vollströck i an Güptn s Urtl; und sö gaand kennen, däß i dyr Herr bin.

20. Eyn n Sibtn Eerstn in n ainlyftn Jaar ergieng yn n Herrn sein Wort an mi:

21. Menscherl, i haan yn n Färgn, yn n Güptner Künig, önn Arm brochen. Niemdd haat n gfäscht und gschint und si drum angnummen, däß yr wider gsund wurdd und starch gnueg, mit n Schwert umzgeen.

22. Und dyr Herr, mein Got, gsait weiter: Ietz pack i önn Färgn an, önn Künig von Güptn. I zbrich iem all zween Arm, dönn gsundn und dönn ee schoon brochnen, und hau iem s Schwert aus dyr Hand.

23. I spraitt de Güptn ünter d Völker und vertreib s waiß grad wohin.

24. Dyrfür störch i d Arm von n +Bäbler Künig und gib iem mein Schwert eyn d Hand. Yn n Färgn aber zbrich i all zween Arm, yso däß yr vor iem kirbert wie ayn Toodgweihter.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Heskiheel 30