1. Yn n Herrn sein Wort ergieng an mi:
2. Menscherl, sing ayn Trauerlied über Türs!
3. Sag zo Türs: Du wonst an dyr Pfortn zo n Mör, kaeuffltst mit de Völker und kimmst weit eyn de viln Insln danhin. Yso spricht dyr Trechtein, mein Got: Türs, du haltst di für ayn Schöf, wie s nit schoener sein kännt.
4. Mittn in n weitn Mör haast dein Hauswelt. Die, wo di baut habnd, habnd waarhaft öbbs Ainmaaligs gschaffen.
5. Aus Züpfernholz von n Senir ghaund s all deine Plankenn; und ayn Zöder von n Weissnberg naamend s für deinn Mastbaaum her.
6. Deine Rueder ghoblnd s aus Bäsner Aichenn und deine Benkenn aus Öschnholz von de Kitterinsln, einglögt mit Elfnbain.
7. Dein Segl war aus feeher Leinwyt aus Güptn; zgleich war s aau dein Fan. Mit veigler und krapper Wollwyt aus Elschau warst zuedöckt.