Altes Testament

Neues Testament

Dyr Heskiheel 20:40-47 De Bibl auf Bairisch (BAI)

40. Denn auf meinn heilignen Berg, auf n hoohen Berg von Isryheel, sait dyr Herr, mein Got, daadl gaand myr de gantzn Isryheeler in n Land dienen. Dort will i s gnaedig annemen, und dort fordert i enkerne Gibigkeitn und Eerstlingsopfer mit all enkerne Weihgaabn.

41. Önn Waaß von enkerne Opfer gaa i daadl gern annemen. Wenn i enk aus de Völker ausherfüer und aus dyr Spraid sammlt, gaa i mi vor de Völker iene Augn an enk als heilig erweisn.

42. Ös solltß dyrkennen, däß i dyr Trechtein bin, wenn i enk auf Isryheel einhinbring, denn i haan s gschworn, dös Land yn enkerne Vätter z göbn.

43. Daadl gaand enk enker Verhaltn und allss wider kemmen, durch wasß enk unrain gmacht habtß; und es gaat enk scheuzn vor enk selbn wögn all dene Übltaatn, woß begangen habtß.

44. Ös gaatß dyrkennen, däß i dyr Trechtein bin, wenn i dös zwögns meinn Nam für enk tue und nit naach enkerne Misstaatn und Schaech mit enk abraitt, ös Isryheeler, sait dyr Trechtein, mein Got.

45. Yn n Herrn sein Wort ergieng an mi:

46. Menscherl, sprich önn Sundn an, und weissag gögn iem und önn Wald dort!

47. Sag yn n Wald in n Sundn: Los auf n Herrn sein Wort: Yso spricht dyr Trechtein, mein Got: I gaa di ankenddn, und ayn ieder grüene und dürre Baaum bei dir brinnt nider. Der Brand lischt nit ab, und allsand Gsichter versengt s dyrmit, von n Sundn hinst eyn n Nordn.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Heskiheel 20