20. Eyn n nömlichnen Tag ergieng yn n Herrn sein Wort +non aynmaal an n Häggäusn:
21. Richt yn n Schrobybeel, yn n Judauer Landpflöger, dös aus: I sach önn Himml und d Erdn dyrbibnen.
22. I stürtz de Troen von de Künig und zschlag d Macht von de haidnischn Reicher. I stoeß de Kriegswägn zamt de Farer um, und de Pfär haut s zamt de Reiter hin. Ainer toetigt dönn Andern mit n Schwert.
23. Wenn s so weit ist, sait dyr Trechtein, dyr Hörerherr, mach i di, meinn Knecht Schrobybeel Schalttiheelsun, zo meinn Siglring, denn i haan di dyrkoorn.