Altes Testament

Neues Testament

Dyr Häbykuck 1 3:11-19 De Bibl auf Bairisch (BAI)

11. Wenn deine Pfeil blitznd und dein gelpfter Spieß funketzt, bleibnd d Sunn und dyr Maand lieber dyrhaim.

12. Voller Zorn schreitst über d Erdn; Völker zstampfst in deiner Wuet.

13. Auszieghn tuest, dein Volk zo n Röttn, yn deinn Salbling ausherzhelffen. Önn Öbrigstn von de Gotloosn haust zamm; dönn fisltst yso ab, däß wirklich nix meer dran ist.

14. Mit seine aignen Pfeil durchborst yn seine Scharn önn Kopf, netty wie s dyrhergstürmt wärnd, däß s mit üns Wörloose aufraeumend und üns waiß grad wohin versprengend.

15. Mit deine Roß teufltst yso durch s Wasser durchhin, däß de mächtignen Fluettn brausnd.

16. I haet mi bald niemer kriegt vor lautter Zitern, wie i dös allss ghoer; schrein gmueß i ainfach, i kunnt kain Glid meer rüern, und mit n Geen wär glei +gar nix meer drinn gwösn. Aber ietz wart i ainfach ab, hinst däß s dös Volk dyrwischt, dös wo üns yso eyn de Krälln haat.

17. Zwaar blüet kain Feignbaaum, und nix gan n Holn ist aau bei n Weinstok. Dyr Ölbaaum tragt nit; de Traidärn kanst vergössn. In n Pförich seghst kain Schaaf nit; eyn n Stall drausst steet kain Kue meer.

18. Doch diener will i ob n Trechtein jubln, und juchetzn über n Herrgot, meinn Heiland.

19. Dyr Herr, mein Got, ist s, wo myr Kraft gibt. Er macht myr d Füess schnell wie bei n Hirschn und laasst mi springen über d Hoehn. - Für n Stenger: Zo n Saittnspil.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Häbykuck 1 3