Altes Testament

Neues Testament

Dyr Häbykuck 1 1:1-9 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Dös ist öbbs, was dyr Trechtein yn n Weissagn Häbykuck goffnbart haat:

2. Wie lang, Herr, mueß i rueffen, hinst däßst mi iewet hoerst? I schrei zo dir Zeter und Mordio, aber du greiffst nit ein.

3. Zwö laasst mi dös Unrecht anschaun, wo allss gschieght, und schaust bei dönn gantzn Elend zue? Wo i mi aau hinwendd, segh i grad Schaach und Fräfl, Streit und Zwitracht.

4. Drum ist s Gsötz nit dös Fisper werd, wo s drauf gschribn ist; schern tuet syr glei gar niemdd nix drum. De Boesn werdnd yn n Guetn Herr; yso werd s Recht in äbign draet.

5. Dyr Trechtein gantwortt: Gutztß enk d Völker an; daa werdtß enk wundern! Non wanntß ös löbtß, gaa i öbbs tuen, wasß yso gar nit glaaubetß.

6. Wisstß, de Kaldauer stachlt i auf, die biencketn Kleuffln, die was nix wie auf dyr Erdn umaynandschnaickend, wo s öbby eyn Ort öbbs erobernd känntnd, was ien nit ghoert.

7. Furchtbar, erschrocklich ist dös Volk, für dös was s grad ys Recht von n Störchern geit.

8. Seine Pfär seind schneller wie de Pantln und wilder wie ayn Steppnwolf. Seine Roß und Reiter stürmend von ganz weit wögg dyrher; fliegn tuend s wie ayn Geier, wo si auf seinn Fraaß stürtzt.

9. Iener gantze Wörmacht ruckt an, däß s allss verwüestt. Dyrher stürmend s wie dyr Oosterwind; und Gfangene raffend s zamm, wie wenn s ayn Sand wär.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Häbykuck 1 1