Altes Testament

Neues Testament

Dyr Auszug 9:2-13 De Bibl auf Bairisch (BAI)

2. Waigertst di, däßst ys zieghn laasst, und haltst ys allweil non zrugg,

3. gaat yn n Trechtein sein Hand dein Vih auf n Feld überfalln, d Roß und Ösln, Kemmln und Rindvicher, Schaaf und Gäiss, und ayn schwaere Seuch drüber bringen.

4. Aber dyr Trechtein unterscheidt zwischn de Isryheeler und de Güptn ienern Vih; von de Isryheeler ienern Sach geet nix drauf.

5. Aau s Gezeit haat dyr Trechtein schoon föstglögt; morgn packt yr an.'"

6. Eyn n Tag drauf taat s dyr Herr aau. Dös gantze Vih von de Güptn gieng ein, bei de Isryheeler aber kain ainzigs Stuck nit.

7. Daa gfraagt dyr Färg naach, und pfeilgrad war bei de Isryheeler wirklich kain ainzigs Stuck verröckt. Aber dyr Färg blib verstockt und ließ s Volk wider nit tröchen.

8. Daa spraach dyr Herr zo n Mosenn und Ärenn: "Holtß enk ayn Handvoll Rueß, und dyr Mosen sollt s vor n Färgn seine Augn eyn d Hoeh schmeissn.

9. Er gaat als Grulm auf dös gantze Güptn nidergeen und yn Mensch und Vih Gschwerer und aittrige Blaatern zuesachen."

10. Sö gholnd dönn Rueß, giengend zo n Färgn, und dyr Mosen schmiß önn Rueß eyn d Hoeh. Daa gakriegnd d Leut und Vicher Schwern und Äiss.

11. Dösmaal kunntnd d Waarsagn önn Mosenn nit naachmachen, weil s wie allsand Güptn selbn von Gschwerer befalln warnd.

12. Aber dyr Herr ließ önn Färgn wider bocken; und er ghoert nit auf ien, wie s dyr Herr yn n Mosenn vorausgsait hiet.

13. Drauf spraach dyr Herr zo n Mosenn: "Stee in aller Frueh auf, trit vor n Färgn hin und sag iem: 'Yso spricht dyr Trechtein, dyr Got von de Hebern: Laaß mein Volk zieghn, dyrmit s mi vereern künnend.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Auszug 9