Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40

Altes Testament

Neues Testament

Dyr Auszug 40 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Dyr Herr spraach zo n Mosenn:

2. Eyn n eerstn Tag von n eerstn Maanet sollst önn Templ, s Bekemmzeltt, aufstölln.

3. Stöll önn Bundesschrein einhin und verbirg n mit n Vürhang!

4. Bring önn Tish einhin und richt dyr s Gezöch her, stöll önn Leuchter auf und stöck d Lampnen aufhin!

5. Stöll önn goldern Rauckaltter vor n Bundesschrein hin und höng önn Eingang von n Templzeltt zue!

6. Erricht önn Brandopferaltter vor n Eingang von n Templ, von n Bekemmzeltt!

7. S Böckn stöllst zwischn s Bekemmzeltt und n Altter einhin; und füll s mit Wasser auf!

8. Richt önn Vorhof rund umydum auf, und höng eyn sein Toor önn Vürhang anhin!

9. Nimm s Salböl und salb s Templzeltt und allss, was drinn ist! Weih s mit alln Drum und Dran! Aft ist s gheiligt.

10. Salb aau önn Brandopferaltter mit all seinn Gschirr und weih n! Dann ist yr öbbs Hoohheiligs.

11. Salb s Böckn mit seinn Gstöll und weih s dyrmit!

12. Aft laasst önn Ärenn und seine Sün zo n Eingang von n Bekemmzeltt herkemmen und wascht ys mit Wasser.

13. Gwändd önn Ärenn mit de Weihgwänder ein und salb n und weih n, dyrmit yr myr als Priester dienen kan!

14. Aft laasst seine Sün zueherkemmen, gwänddst ys mit ienerne Leibröck ein und

15. salbst ys, wiest ienern Vatern gsalbt haast, dyrmit s myr als Priester dienen künnend. Iener Salbung verleiht ien ayn eebigs Priestertuem von Kunn zo Kunn.

16. Dyr Mosen taat dös. Er gmacht allss, wie s iem dyr Herr angschafft hiet.

17. Eyn n zwaittn Jaar, eyn n eerstn Tag von n eerstn Maanet, gstöllt myn s Templzeltt auf.

18. Dyr Mosen gstöllt s Templzeltt auf, gsötzt d Sockln eyn n Bodm hin und de Bröter drauf, gmacht de Zwerchlattnen hin und gstöllt d Säulnen auf.

19. Dann gspannt yr s Zeltt drüber und glögt daa drauf de Döck, wie s dyr Trechtein yn n Mosenn angschafft hiet.

20. Aft naam yr s Bundesweistuem, glögt s eyn n Schrein einhin, schob d Stangenn durchhin und gsötzt önn Gnaadnstuel auf.

21. Er brang önn Schrein eyn s Templzeltt einhin und ghöngt önn Vürhang vür, um önn Schrein mit n Bundesweistuem z verbergn, wie s dyr Herr yn n Mosenn angschafft hiet.

22. Er gstöllt önn Tish eyn s Bekemmzeltt einhin, und zwaar eyn d Norderseitt zuehin, vor n Vürhang hin.

23. Aft gazaint yr de Brooter vor n Trechtein auf, wie s dyr Herr yn n Mosenn auftragn hiet.

24. Er gstöllt önn Leuchter eyn s Bekemmzeltt einhin gögn önn Tish, auf dyr Sunderseitt von n Templ.

25. Aau gsötzt yr d Lampnen vor n Herrn auf, wie s yn n Mosenn dyr Herr angschafft hiet.

26. Dann gstöllt yr önn goldern Altter eyn s Bekemmzeltt vor n Vürhang einhin.

27. Auf dönn ließ yr aynn Waaßrauck verbrinnen, wie s dyr Herr yn n Mosenn befolhen hiet.

28. Aft ghöngt yr önn Vürhang an n Eingang von n Templzeltt auf.

29. Önn Brandopferaltter gstöllt yr bei n Eingang von n Templ, von n Bekemmzeltt, hin, und brang drauf s Brand- und Speisopfer dar, wie s yn n Mosenn dyr Herr angschafft hiet.

30. Er gstöllt s Böckn zwischn s Bekemmzeltt und n Altter einhin und goß ayn Wasser zo n Waschn einhin.

31. Dyrmit wueschnd si dyr Mosen und dyr Ären und seine Sün d Höndd und Füess.

32. Sö wueschnd si allweil, wenn s eyn s Templzeltt einhingwollnd older öbbs mit n Altter z tuenn hietnd, wie s dyr Herr yn n Mosenn auftragn hiet.

33. Er grichtt önn Vorhof um s Templzeltt und n Altter auf und ließ önn Vürhang für s Toor von n Vorhof hinhöngen. Yso gvollenddt dyr Mosen dös gantze Werch.

34. Dann gverhüllt d Wolk s Bekemmzeltt, und yn n Herrn sein Günlichkeit gerfüllt önn Templ.

35. Dyr Mosen kunnt nit einhin eyn s Bekemmzeltt, weil d Wolk drauf blib und yn n Trechtein sein Rued dyrmit.

36. Allweil wenn si d Wolk bei ienerner gantzn Wanderschaft von n Bekemmzeltt erhob, braachend d Isryheeler auf.

37. Erhob si aber d Wolk nit, blibnd s so lang eyn Ort, hinst däß s wider eyn d Hoeh stig.

38. Bei n Tag gschwöbt yn n Herrn sein Wolk über n Templzeltt und bei dyr Nacht yn n Herrn sein Feuer. Yso saah s dös gantze Isryheel de gantze Wanderschaft lang.