Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40

Altes Testament

Neues Testament

Dyr Auszug 17 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Wie s Volk Isryheel von dyr Wüestn Sinn weitertrochen war, daa schwieffend s von ainn Rastplaz zo n andern, wie s dyr Herr ieweils gabstimmt. Z Refidim schluegnd s iener Lager auf. Dortn gaab s aber kain Trinkwasser nity.

2. Dösswögn gapackt s Volk önn Mosenn an und schrir: "Ayn Wasser gib üns!" Dyr Mosen aber gantwortt: "Was geetß n daa auf mi loos? Zwö stölltß n önn Herrn auf de Prob?"

3. S Volk gadürstt närrisch und gmurmert gögn önn Mosenn: "Warum haast n üns überhaaupt aus Güptn aushergholt daa her? Däß mir, de Kinder und s Vih vor Durst verröckend?"

4. Aftn schrir dyr Mosen zo n Herrn: "Nän, i dyrpack s niemer, dös Volk! Wenn s yso weitergeet, werdnd s mi non verstainignen aau."

5. Dyr Trechtein gaab yn n Mosenn an: "Schaug, däß di s Volk nit seght, und nimm ayn Par Dietwärt mit. Nimm dönn Stab, mit dönn wost auf n Nil gschlagn haast, und gee vonhin!

6. I gaa dann daa ent auf dönn Fölsn bei n Horeb steen. Daa schlagst anhin; es kimmt ayn Wasser ausher, und daa künnend s trinken." Dös taat dyr Mosen vor de Dietwärt und Isryheel ienerne Augn.

7. Dös Ort gnennt yr Weig-Weig, weil dort d Isryheeler aynn Weig untraynander hietnd und önn Herrn anzweign gsuechend mit dyr Fraag: "Ist dyr Herr unter üns older nity?"

8. Wie dyr Ämyleck kaam und z Refidim d Isryheeler angrif,

9. gsait dyr Mosen zo n Josenn: "Suech dyr grechte Leut zamm, däß myr gögn önn Ämyleck kömpfend! I selbn stöll mi morgn eyn dönn Buckl aufhin mit n Gotsstab eyn dyr Hand."

10. Dyr Josen taat, was dyr Mosen angschafft hiet, und gakömpft gögn önn Ämyleck, dyrweil dyr Mosen, Ären und Hur eyn n Gipfl von n Hugl aufhinstignd.

11. So lang dyr Mosen d Hand eyn dyr Hoeh hiet, war Isryheel störcher; so oft yr s aber sinken ließ, war dyr Ämyleck obnauf.

12. Wie yn n Mosenn draufer d Arm z schwaer wurdnd, gholnd s aynn Feldbummerl, schobnd n unter iem einhin, und er gsitzt si drauf. Dyr Ären und Hur gstütznd seine Arm von zesm und winster, yso däß seine Höndd hinst eyn s Tagabhingeen herhieltnd.

13. Yso glögt dyr Josen d Ämylecker nider.

14. Drafter spraach dyr Herr zo n Mosenn: "Halt dös in aynn Weistuem föst und praeck s yn n Josenn ein: D Ämylecker müessnd wögg von dyr Welt!"

15. Dyr Mosen gabaut aynn Altter und gaab iem dönn Nam "Sigherr".

16. Er gsait: "Dös ist s Zaichen für ünser Signumft durch n Herrn. Kömpfen tuet dyr Trechtein gögn önn Ämyleck von Kunn zo Kunn."