Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40

Altes Testament

Neues Testament

Dyr Auszug 11 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Daa spraach dyr Herr zo n Mosenn: "Non ayn Plaag schick i yn n Färgn und seinn Land. Aft laasst yr enk geen. Ja, nit grad zieghn laasst yr enk; er jagt enk sogar weiter.

2. Laaß unter enkerne Leut ausrueffen, ayn ieder Man und ayn ieds Weib sollt d Naachbyrn um Gold- und Silbersachenn aischn."

3. Dyr Herr gsorgt dyrfür, däß de Güptn drauf eingiengend. Aau dyr Mosen war z Güptn bei n Färgn seine Amptsleut und bei n Volk hooh angseghn.

4. Dyr Mosen gsait zo n Färgn: "Yso spricht dyr Trechtein: 'Um Mitternacht gaa i mittn durch Güptn durchhin.

5. Aft gaat ayn ieder Eerstgeborne z Güptn sterbn, von dönn von n Färgn, yn n Kroonprintzn an, hinst eyn dönn von dyr Dirn mit dyr Traidmül und sogar d Eerstling von n Vih.

6. Ayn sölchers Gschrai, wie aft durch Güptn hallt, haat s non nie göbn und gaat s aau nie meer göbn.

7. Aber kainn Isryheeler költzt aau grad ayn Hund an, und seine Vicher aau nit; denn ös solltß wissn, däß dyr Trechtein zwischn Güptn und Isryheel darscheidt.'

8. Aft steignd alle deine Amptsleut daader zo mir abher, spraittnd si und sagnd zo mir: 'Bittschoen geetß, du und dös gantze Volk, wost anfüerst!' Aft gaa i zieghn." Wuetig grennt dyr Mosen von n Färgn wögg.

9. Dyrnaach gsait dyr Herr zo n Mosenn: "Yn n Färgn künntß sagn, wasß grad wolltß, der hoert nit; aber yso kan i non meerer Wunder wirken z Güptn."

10. Dyr Mosen und Ären vollbrangend die Wunder allsand vor n Färgn, aber dyr Herr gaab yn n Färgn s Gstain, däß yr d Isryheeler nit aus seinn Land furtließ.