Altes Testament

Neues Testament

Dyr Auszug 10:1-11 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Dyr Herr spraach zo n Mosenn: "Gee zo n Färgn, weil i iem und seine Diener verstockt haan, dyrmit i die Zaichen unter ien vollbringen künnen haan.

2. Dös kanst non yn deine Kinder und Eniggln verzöln, was i mit de Güptn taan haan und was füre Wunder däß i unter ien gwirkt haan, um ien z zaign, däß i dyr Herr bin."

3. Dyr Mosen und Ären giengend also önn Färgn an: "Dös spricht dyr Trechtein, dyr Got von de Hebern: 'Wie lang willst di n non waigern, di mir z unterwerffen? Laaß halt mein Volk zieghn, däß s mi vereern kan.

4. Waigertst di aber, mein Volk geen z laassn, naacherd schick i morgn ayn Heuschneiderplaag über s Land.

5. Sö gaand dönn gantzn Bodm yso zuedöcken, däß myn niemer durchhinseght. Die frössnd aft non dös Lösste zamm, was von n Schauer übrigblibn ist, und aau de Baeum fislnd s ganz und gar ab.

6. Eyn deine Häuser, eyn die von deine Diener und von allsand Güptn drinn gaand sö si braittn. I sag dyr, öbbs Sölchers habtß ös und enkerne Vorvätter hinst heut nit gseghn, seit überhaaupt Leut daa seind.'" Aft gadraet si dyr Mosen vonhin und verließ önn Färgn.

7. D Amptsleut gsagnd zo n Färgn: "Wie lang sollt n üns der Man non Unglück bringen? Laaß dennert d Leut zieghn, däß s önn Trechtein, ienern Got, vereern künnend. Gspannst n dös nit, däß yso Güptn zgrundgeet?"

8. Daa gholt myn önn Mosenn und Ärenn zo n Färgn zrugg, und er gsait ien: "Also, geetß zue und vereertß önn Trechtein, enkern Got! Aber wer geet n daa überhaaupt allss?"

9. Dyr Mosen gantwortt: "Allsand geen myr, Junge und Alte, Sün und Töchter, Schaaf, Gäiss und Rindvicher, wie ys si für ayn Trechteinföst ghoert."

10. Daa widerspraach yr: "Dann sei dyr Trechtein so weeng mit enk, als wie enk i mit de Weiber und Kinder zieghn laaß. Schmöckst ayn Par Öxln?

11. Nän, nix daa; grad d Mannen geend! Ös künntß önn Trechtein vereern; meerer wolltß ja nit, sagtß." Aft wurdnd s umbb n Färgn wögghingjagt.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Auszug 10