Altes Testament

Neues Testament

De Zalrach 22:3-17 De Bibl auf Bairisch (BAI)

3. Daa wurd yn de Mober arg schieh vor dönn Volk, weil s gar so grooß war.

4. Sö gversuechend s bei de Füerer von Midjan: "Dö Hordn frisst üns non aynmaal allss zamm, wie d Rindvicher s Gras auf dyr Waid abnägglnd." Daamaals war dyr Bäläck Zipporsun z Mob Künig.

5. Er gschickt Botn zo n Pilgram Beuersun auf Pettor an n Euffret aus, daa wo sein Stamm dyrhaim war, und ließ iem ausrichtn: Daa ist ayn Güptn ayn Volk umherkemmen, dös wo si bei üns yso braitt, däß myn si niemer pöltzn kan.

6. Drum kimm und verfluech myr dös Volk, weil i iem niemer Herr werd. Villeicht kan i s dann schlagn und aushinschmeissn. Dös waiß i: Wemst du sögnst, der +ist aau gsögnt; und wemst verfluechst, der +ist aau verfluecht.

7. De Dietwärt von Mob und Midjan gmachend si auf n Wög und hietnd gnueg Geld für iem dyrbei. Wie s zo n Pilgram hinkaamend, grichtnd s iem aus, was ien dyr Bäläck auftragn hiet.

8. Dyr Pilgram gsait zo ien: "Bleibtß über Nacht daa; naacherd bericht i enk, was myr dyr Herr sait." Und d Mober Hofleut blibnd bei n Pilgram.

9. Dyr Herrgot erschin yn n Pilgram und gfraagt n: "Was seind n dös füre Mänder bei dir daa?"

10. Dyr Pilgram gantwortt yn n Herrgot: "Dyr Bäläck Zipporsun, dyr Künig von Mob, haat myr Botn gschickt, däß s myr sagnd:

11. Bei mir ist ayn Volk aus Güptn auftaucht, dös wo si daader närrisch braitt. Drum kimm und verwünsch s für mi! Villeicht kan i s dann niderlögn und vertreibn."

12. Dyr Herrgot gantwortt yn n Pilgram: "Gee daa blooß nit mit und verfluech dös Volk nit, denn es ist gsögnt!"

13. Eyn dyr Frueh stuendd dyr Pilgram auf und gsait yn n Bäläck seine Sendling: "Keertß in enker Land zrugg, weil myr s dyr Herr nit geltn laasst, däß i mit enk mitgäng!"

14. Daa gmachend si die Hofleut aus Mob auf n Wög und gakeernd zo n Bäläck zrugg. Sö grichtnd iem aus, däß dyr Pilgram ainfach nit mitgeen wolln habeb.

15. Dyr Bäläck gschickt non aynmaal Amptsleut aus, aber meerer und hoeherne als wie dös eerste Maal.

16. Sö kaamend zo n Pilgram und gsagnd iem: "Yn n Bäläck Zipporsun wär s fein recht wichtig, däßst kaemst.

17. Er gibt dyr aau aynn ganz aynn hoohen Loon dyrfür; allss wasst von iem verlangst, tuet yr für di. Aber kemmen solletst und dös Volk verwünschn!"

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Zalrach 22